Co z neokatechumenatem w Japonii?

W ogłoszonym 2 lutego przesłaniu przypomniał on, że przez minione dwadzieścia lat biskupi poświęcali się rozwiązywaniu problemów wynikających z obecności Drogi w Japonii.

Jej działalność w tym kraju spowodowała, zdaniem hierarchy, podziały, konflikty i chaos w tamtejszym Kościele. Abp Okada zastrzega, że jego decyzja, zgodnie z wcześniejszymi postanowieniami, może się odnosić jedynie do kierowanej przezeń archidiecezji.

Zachęca członków Drogi do przemyślenia takiego sposobu ewangelizacji, który byłby bardziej dostosowany do japońskiej sytuacji. Chodzi przede wszystkim o odpowiednią inkulturację. Proponuje Neokatechumenatowi skupienie się na opiece nad chorymi i niepełnosprawnymi.

Niespełna dwa miesiące temu, podczas spotkania w Watykanie 13 grudnia ub. roku z udziałem papieża, pięciu biskupów japońskich i przedstawicieli Kurii Rzymskiej, postanowiono, że należy rozwijać dialog hierarchii z Drogą Neokatechumenalną, aby jej styl był bardziej zgodny ze wskazaniami pasterzy diecezji. Zdecydowano, że dialog między episkopatem a Drogą będzie się odbywał za pośrednictwem delegata, który „jest sympatykiem neokatechumenatu i szanuje problemy biskupów”. Ponadto każdy biskup miał przekazać Drodze rady, jak postępować na terenie jego diecezji.

Konflikt neokatechumentu z episkopatem Japonii trwa od wielu lat. Biskupi wskazują, że styl Drogi nie wpisuje się w lokalną kulturę i program duszpasterski tamtejszego Kościoła. Zarzucają jej „sekciarstwo” i tworzenie podziałów w parafiach. Przedstawiciele neokatechumenów wskazują ze swej strony, iż miejscowy Kościół za bardzo akcentuje dialog z innymi kulturami i religiami, za mało wyraźnie natomiast zajmuje się głoszeniem chrześcijaństwa.

W roku 2009 episkopat doprowadził do przeniesienia powiązanego z neokatechumenatem seminarium „Redemptoris Mater” wraz z jego rektorem, bp. Peterem Takaaki Hirayamą, emerytowanym ordynariuszem Oita, z Takamatsu do Rzymu.