Historia Poli Negri już w księgarniach

"Już od dziecka słyszałem o Poli Negri, że była Polką, która zrobiła wielką karierę w Hollywood, ale wtedy jeszcze nie rozumiałem, dlaczego zrobiła tę karierę. (...) W 2006 roku zrobiłem o niej film +Życie jest snem w kinie+ i doszedłem do wniosku, że dobrze by było zaprezentować wszystkie materiały, które zgromadziłem, w formie książki biograficznej, bo do tej pory nie było o niej jako artystce rzetelnej publikacji" - powiedział PAP Mariusz Kotowski.

Urodzona w 1897 r. jako Barbara Apolonia Chałupiec w miasteczku Lipno (kujawsko-pomorskie), Pola Negri ukończyła szkołę baletową przy Teatrze Wielkim w Warszawie. (...) Pseudonim artystyczny przyjęła na cześć swojej ulubionej włoskiej poetki - Ady Negri.

Karierę rozpoczynała w Berlinie u słynnego reżysera Maxa Reinhardta, potem stała się czołową aktorką Ernsta Lubitscha, u którego stworzyła kreacje w filmach takich jak "Oczy mumii Ma", "Carmen", "Madame Du Barry", "Sumurum", "Dzika kotka". Stworzyła typ modnej w owych czasach femme fatale.

Jako wielka gwiazda wyjechała z Lubitschem do Hollywood, aby stworzyć kolejne kreacje w produkowanych z myślą o niej filmach. Stała się główną konkurentką Glorii Swanson. Była gwiazdą kina niemego, podbijała swymi rolami nie tylko publiczność, ale także serca gwiazdorów Hollywood: romansowała z Charliem Chaplinem, jej narzeczonym był Rudolf Valentino, adorował ją genialny fizyk Albert Einstein.

"Chaplin nie mógł oderwać od niej oczu. W swojej książce +Mój wyjazd do Europy+ napisał, że najpiękniejszą rzeczą, jaką zobaczył w Europie, była Pola Negri. Myślę jednak, że ona nie chciała być jego żoną i wybrała własną karierę. Później zaręczona była z Rudolfem Valentino - ona była wielką gwiazdą, a on wielkim gwiazdorem. To była ogromna miłość" - mówił Kotowski.

Gdy do kina wszedł dźwięk, większość gwiazd kina niemego nie odnosiła już sukcesów, Pola Negri odnalazła się jednak w nowych realiach. Wielkie kreacje stworzyła w filmach "Na rozkaz kobiety", "Mazurka", "Moskwa-Szanghaj" i "Tango naturrno".

"Jej głos bardzo przypominał głos Grety Garbo. Był to niski, interesujący głos zdecydowanej kobiety z pasją. Straciła tajemniczość kina niemego, ale głos wniósł do jej kreacji coś nowego. Potrafiła też odpowiednio wykorzystać swój największy atut - oczy. (...) Wiedziała, jak nimi hipnotyzować" - zauważył Kotowski.

W 1964 roku zrobiła swój ostatni film z dźwiękiem i w kolorze - "Księżycowe prządki", a potem skupiła się na pisaniu autobiografii "Życie gwiazdy" (1965). Zmarła w 1987 roku.

"Pola Negri jest jedyną Polką, która na stałe zapisała się w historii Hollywood. To, co mogła osiągnąć, osiągnęła. (...) Smutne jest, że tak dużo się w Polsce narzeka, że w późniejszych latach nie grała i jest dyskusja, czy jej wyszło, czy nie wyszło. Ale dajmy jej już spokój i nie oceniajmy. Problem tak naprawdę polega na tym, że po niej nie było już żadnej Polki w Hollywood i nie ma o kim mówić. Dla każdego artysty z Polski Pola Negri powinna być inspiracją" - uważa autor biografii.

Mariusz Kotowski jest reżyserem pracującym w USA. Ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Olsztynie oraz studia na wydziale reżyserii w New York Uniwersity. Jego debiutem reżyserskim był film dokumentalny o Poli Negri "Życie jest snem w kinie". Kotowski zrealizował też dwa filmy fabularne: "Esther's Diary" (Dziennik Estery) i "Deeper and Deeper" (Coraz głębiej). Jest właścicielem studia filmowego Bright Shining City Production. Obecnie pracuje nad scenariuszem do filmu o życiu Poli Negri w Polsce.

Książka "Pola Negri. Legenda Hollywood" ukazała się nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka.