Dzień Życia Konsekrowanego - kwesta na klasztory klauzurowe

Klaryski ze Starego Sącza wstają przed wschodem słońca, większość dnia spędzają na modlitwie i pracy. Nie wychodzą poza klasztor. „Modlimy się za cały świat, za Kościół, także za poszczególne osoby. Otrzymujemy intencje z całej Polski i nie tylko. Modlimy się w tych intencjach. Nasze główne zadanie: chwalić Boga przez modlitwę” – mówią siostry. Benedyktynki też nie mają łatwego życia. Może dlatego niewiele dziewcząt decyduje się na wstąpienie do klasztoru. „Klauzura to nie jest lekkie życie. Człowiek ciężko pracuje, ale na efekty tej pracy musi czekać długo” – wyjaśnia jedna z mniszek. Jedno z warszawskich przedszkoli jest prowadzone przez siostry zakonne, ale prawie nikt o tym nie wie. Zakonnice celowo nie informują o tym, realizując w ten sposób charyzmat zgromadzenia Sług Jezusa. Siostry nie chodzą w habitach. Są ubrane jak kobiety świeckie. „Mamy typowy charyzmat życia ukrytego. Nie mówimy, że jesteśmy siostrami. Nie nosimy habitów. Rodzice mają do nas pełne zaufanie. Dzieci są bardzo zadowolone i to jest najważniejsze. Jesteśmy posłane do pracy z dziewczętami i do służenia dzieciom” – mówi jedna z sióstr. 2 lutego odbyła się zbiórka na rzecz klasztorów klauzurowych. Datki na ten cel można było składać do specjalnych puszek we wszystkich kościołach lub wpłacać na konto bankowe. W Polsce są 83 klasztory kontemplacyjne, w których żyje niemal 1400 mniszek. Co trzecia zakonnica klauzurowa należy do zakonu karmelitanek bosych.