Dziesiąty biskup Cerkwi prawosławnej w Polsce

Ksiądz dr archimandryta Paisjusz (Piotr Martyniuk) urodził się 7 lipca 1969 r. w Szczecinku w rodzinie duchownego ks. Piotra i Walentyny Martyniuków. Śluby monastyczne małej schimy złożył 6 kwietnia 1989 r. w Monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. Otrzymał imię Paisjusz na cześć św. Paisjusza Wieliczkowskiego. Święcenia diakońskie (7 kwietnia 1989 r.) i kapłańskie (22 kwietnia 1989 r.) otrzymał z rąk biskupa lubelskiego i chełmskiego Abla. W 1992 r. ukończył Prawosławne Seminarium Duchowne w Jabłecznej. W 1998 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Teologii Prawosławnej Uniwersytetu w Preszowie (Słowacja), a w 2001 r. doktoranckie na tejże uczelni, broniąc pracę doktorską na temat: „Duszpasterstwo w listach Apostoła Pawła”. W latach 1989-1990 pełnił funkcję referenta kancelarii biskupa lubelskiego i chełmskiego, jednocześnie niosąc posługę kapłańską w parafii prawosławnej w Tomaszowie Lubelskim i Bończy. W latach 1990-1991 był wikariuszem parafii w Łosince, w latach 1992-1996 dziekanem Monasteru św. Onufrego w Jabłecznej i administratorem parafii w Sławatyczach, a w latach 1996-1999 namiestnikiem tego monasteru i proboszczem parafii przyklasztornej. W latach 1999-2001 był kapelanem Monasteru świętych Marty i Marii na św. Górze Grabarce i kierownikiem Domu Opieki w Grabarce. Od 1999 r. jest dyrektorem Ośrodka Miłosierdzia Diecezji Warszawsko-Bielskiej, od 2001 r. prorektorem i wykładowcą teologii pasterskiej Prawosławnego Seminarium Duchownego w Warszawie. Od 1 marca 2003 r. jest proboszczem parafii św. Jana Klimaka w Warszawie na Woli, a od 2004 r. przewodniczącym zarządu cmentarza prawosławnego na Woli. Jest również pełnomocnikiem metropolity Sawy ds. Domu Opieki w Stanisławowie oraz krajowym duszpasterzem lekarzy weterynarii. Za pracę dla dobra Kościoła prawosławnego w Polsce był wielokrotnie nagradzany: 1990 – złoty krzyż, 1997 – Order św. Marii Magdaleny III stopnia, 1998 – godność ihumena, 2000 – palica, 2001 – krzyż z ozdobami, 2003 – godność archimandryty, 2005 – Order św. Marii Magdaleny II stopnia z ozdobami. Uczestniczył w licznych konferencjach zagranicznych: na Krecie, w Grecji, Czechach, Słowacji, Rosji i na Białorusi. Był też członkiem oficjalnych delegacji Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Ziemi Świętej, Rosji, Czechach i Słowacji.