Sądy mało ambitne

Jego zdaniem aparat sądowy jest niezwykle aktywny, gdy chodzi o drobne wykroczenia czy nawet przestępstwa – te wyroki w zawieszeniu są przestrzegane z wielką skrupulatnością. – A tutaj mamy 9 wyroków w zawieszeniu. To się nie miało prawa zdarzyć. Jeżeli sędzia widzi tyle poprzednich wyroków, to wie, że nie można w nieskończoność zawieszać – dodaje europoseł.

W opinii byłego sędziego bardzo źle działa amerykański wynalazek, jakim jest dobrowolne podanie się karze. – Jest ono nadużywane po to, by zamieść sprawę pod dywan, przyjąć łagodną karę i uniknąć odpowiedzialności, poważniejszego procesu. Pan P. z tego korzystał, bo się dobrowolnie poddawał karze. A sądy nie lubią mieć zbyt dużo roboty, więc skoro nie trzeba prowadzić długiego procesu, a ktoś dobrowolne poddaje się karze, to daje się karę w zawieszeniu i można iść do domu. To coraz większa patologia wymiaru sprawiedliwości: niechęć do zajmowania się sprawami poważnymi – dodaje.

W praktyce odkrycie prawdy o ewentualnym nieprawidłowościach przy orzekaniu ws. Marcina P. zależy wyłącznie od samych sędziów. Nie ma w Polsce organu, który mógłby zbadać to z zewnątrz. – Nie wolno badać orzecznictwa sądów. Minister sprawiedliwości mógł do niedawna co najwyżej skontrolować sekretarkę w sądzie, a teraz już nawet nie – uważa Janusz Wojciechowski. – Minister sprawiedliwości nie ma najmniejszego wpływu na to, co dzieje się w sądach i żaden inny organ też nie ma. Skargi na sądy są bezzasadne. Sędziowie są nieomylni, nie wolno ich krytykować. Sądy dyscyplinarne tworzą sami sędziowie, immunitetów sędziom prawie się nie uchyla. W latach 2007-2012 na 94 wnioski o uchylenie immunitetu, tylko w 35 przypadkach były pozytywne decyzje. To się opiera tylko na założeniu osobistej uczciwości sędziego. Nie wątpię w to, że większość sędziów jest uczciwych i żadnego bata nie potrzebuje, ale ci, którzy są nieuczciwi czy nierzetelni, nie mają nad sobą żadnej siły, która mogłaby coś od nich wyegzekwować – mówi europoseł i były sędzia.