Katolicka tożsamość Caritasu

Pod hasłem "Katolicka tożsamość Caritasu" rozpoczęła się 5 kwietnia w Rusinowicach koło Lublińca konferencja międzynarodowa z udziałem ok. 80 przedstawicieli tej organizacji z całego świata. Miejscem spotkania jest Ośrodek Rehabilitacjno-Edukacyjny Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej pw. św. Rafała Archanioła Caritas Diecezji Gliwickiej. W obradach uczestniczą członkowie władz Caritas Internationalis i Papieskiej Rady "Cor Unum" z jej przewodniczącym abp Paulem Josefem Cordesem.

Spotkanie rozpoczęło się modlitwami porannymi, które prowadził były przewodniczący Caritas Europa i przewodniczący Caritas Szwecji bp William Kenney. Na zakończenie tej części przebywające w ośrodku dzieci na wózkach i ich opiekunowie odśpiewały piosenkę z repertuaru Arki Noego pt. "Święty, święty uśmiechnięty" gorąco przyjętą przez zgromadzonych.

Następnie rozpoczęły się obrady, które prowadził sekretarz generalny Caritas Internatioonalis Duncan MacLaren. Witając uczestników bp Jacek Jezierski - przewodniczący Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski, przypomniał, że Caritas Polska powstała nieco ponad 10 lat temu, ale zdobyło już duży szacunek i uznanie w całym kraju.

Główny referat nt. tożsamości organizacji katolickich między sacrum a świeckością wygłosił przewodniczący Katolickich Stowarzyszeń Charytatywnych Stanów Zjednoczonych ks. Brian Hehir. Zwrócił on uwagę, że podstawą tej tożsamości musi być przede wszystkim wierność Kościołowi, jego nauczaniu, w tym także nauce społecznej. W tym kontekście mówca podkreślił wielkie znaczenie Soboru Watykańskiego II i jego dokumentów w kształtowaniu oblicza i tożsamości dzisiejszego Kościoła. Zwrócił też uwagę, że służba społeczeństwu, obrona godności ludzkiej i praw człowieka stanowią nierozłączną część posłannictwa Kościoła i nie jest tylko przypadkowym elementem jego posługi.

Kościół pełni swą rolę społeczną nie w zastępstwie ani w przeciwieństwie do innych instytucji, ale we współpracy z nimi - mówił dalej prelegent, dodając, że jest to szczególnie ważne w działalności charytatywnej. Wśród podstawowych zasad, którymi musi się kierować Kościół w swym posługiwaniu charytatywnym, mówca wymienił sprawiedliwość społeczną (opartą na nauczaniu papieskim) i jednoznaczny wybór na rzecz ubogich. Ważnym czynnikiem społecznego zaangażowania Kościoła jest zasada wolności sumienia i wyznania, umożliwiająca mu m.in. prowadzenie działalności społecznej.
Na zakończenie swego obszernego wystąpienia autor podkreślił, że tożsamość wymaga oparcia się nie tylko na zasadach pozytywnych, ale także na normach negatywnych, tzn. pamiętania o tym, czego Kościół nie może i nie powinien robić (np. sprawa aborcji czy eutanazji).