Rząd i Caritas Polska dla Kongo

Caritas Polska przekazała 25.000 USD na dzieło rozbudowy polskiego Centrum Medycznego w Karhala-Mulambi w Demokratycznej Republice Kongo. Część przekazanych pieniędzy - 10.394 USD - pochodziła z dotacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP. Pomoc finansowa została wykorzystana na wybudowanie części szpitalnej dla Centrum Medycznego w Karhala-Mulambi. Centrum Medyczne w Karhala-Mulambi w Demokratycznej Republice Kongo jest prowadzone przez polskie Zgromadzenie Sióstr Służek N.M.P. Niepokalanej. Placówka udziela pomocy o charakterze profilaktycznym, leczniczym i rehabilitacyjnym. Ważną częścią działalności Centrum Medycznego jest prowadzenie ośrodka dożywiania. Rokrocznie siostry służki ratują życie średnio 600 dzieciom zagrożonym śmiercią głodową. Często dzieci te trafiają do Centrum przynoszone przez własne matki. Taka sytuacja rodzin wynika z niedostatecznej ich wiedzy w zakresie żywienia, higieny, hodowli i prawidłowej uprawy roli. Dlatego siostry służki organizują zajęcia praktyczne, w trakcie których kobiety z okolicznych wiosek uczą się przygotowywania kalorycznych posiłków z ogólnie dostępnych produktów. W Centrum Medycznym w Karhala-Mulambi wykonywane są szczepienia ochronne. Rokrocznie korzysta z nich ok. 5 tys. dzieci. Szczególną opieką otaczane są również kobiety ciężarne. Co roku trafia tam ok. 1000 kobiet oczekujących na urodzenie dziecka. Siostry służki służą w tym zakresie konsultacjami medycznymi oraz przeprowadzają pogadanki wychowawcze na temat higieny osobistej i ochrony zdrowia. Siostry służki udzielają konsultacji medycznych. Najczęstsze choroby zgłaszane do Centrum Medycznego w Karhala-Mulambi to: malaria (ok. 3000 przypadków rocznie), choroby układu oddechowego i grypa (ok. 1500 przypadków rocznie), robaczyca (ok. 650 przypadków rocznie), choroba głodowa (ok. 600 przypadków rocznie). Ogółem przyjmują rocznie ponad 8 tys. pacjentów. Poza leczeniem siostry służki przyjmują porody. W 2001 roku w Centrum Medycznym urodziło się 223 dzieci. Z uwagi na brak innego pożywienia wiele osób żywi się maniokiem. Często podczas przygotowywania potraw z manioku ludzie nie przeprowadzają wystarczającego procesu jego detoksykacji. Cyjanek wydzielany z tej rośliny uszkadza mięśnie i nerwy. Osoby poszkodowane w ten sposób wymagają rehabilitacji, która przeprowadzana jest w Centrum Medycznym w Karhala-Mulambi. Największym problemem Centrum Medycznego w Karhala-Mulambi był brak sal szpitalnych. Chorych, którzy powinni być hospitalizowani, umieszczano w różnych pomieszczeniach, nie przystosowanych do tego celu. Siostry służki często były niestety zmuszone niektóre osoby chore odsyłać do domu. Zarówno sale porodowe, jak i binioli (sale, gdzie matki przybywające z daleka czekają na rozwiązanie) oraz prowizoryczne szałasy, wykorzystywano jako gabinety zabiegowe i sale konsultacyjne. Wybudowanie sal szpitalnych pozwoliło na otoczenie całodobową opieką chorych przewlekle. Na ten cel Caritas Polska i Ministerstwo Spraw Zagranicznych przekazały łącznie 25.000 USD. Siostry służki pracujące w Centrum Medycznym w Karhala-Mulambi napisały do osób, które wsparły ich dzieło: "Przyjaciele, pragniemy bardzo serdecznie podziękować za pomoc w rozbudowie Centrum Medycznego Karhala-Mulambi, Demokratyczna Republika Kongo, którą otrzymaliśmy za pośrednictwem Caritas Polska. (...) Pracujemy w bardzo trudnych warunkach ze względu na toczące się działania wojenne i niestabilną sytuacje polityczną w kraju. Ofiarami takiego stanu rzeczy są najbiedniejsi, a takich jest najwięcej. Jesteśmy naocznymi świadkami cierpienia, śmierci i łamania praw człowieka. (...) Miejscowa ludność, która jest bardzo uboga, niewykształcona, napadana przez różne ugrupowania militarne, pozbawiana swoich domostw i żywności, bardzo docenia naszą obecność. Wiedzą, że jesteśmy Polakami i że dzięki Polsce można było powiększyć Centrum Medyczne." Kolejną pilną i aktualną potrzebą jest zakup dla Centrum Medycznego ambulansu, który posłuży siostrom służkom przede wszystkim do transportu chorych. Najbliższe miasto, Bukavu, oddalone jest od Karhala-Mulambi o 80 km. Obie miejscowości nie są połączone drogami, więc podróż samochodem trwa ponad 4 godziny. Uwzględniając trudne warunki transportowe oraz sytuację w kraju, którego znaczny obszar opanowany jest przez zbrojne ugrupowania, można stwierdzić, że Centrum Medyczne jest odcięte od świata zewnętrznego. Dlatego Caritas Polska postanowiła zbierać fundusze na zakup ambulansu dla Centrum Medycznego. Mieszkańcy Demokratycznej Republiki Kongo w szczególny sposób zostali dotknięci wydarzeniami z 1996 roku. Wojna domowa okaleczyła ludzi zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Pogłębiła nędzę materialną i moralną. Do dnia dzisiejszego wojsko różnych formacji i narodowości kontynuuje rabunki i gwałty na bezbronnych ludziach. Codziennością w tym rejonie jest brak bezpieczeństwa, zastraszanie, głód, a także pogarszająca się z dnia na dzień sytuacja ekonomiczna. Niezwykle ciężkie warunki życia: głód, ubóstwo, brak wody pitnej w wielu rejonach, brak leków, środków medycznych, podstawowej opieki medycznej, są przyczyną wielu chorób. Na początku stycznia 2002 roku wybuchła epidemia cholery – co wcześniej bywało rzadkością w tych rejonach. Problemy Demokratycznej Republiki Kongo dotykają także polskie siostry służki prowadzące Centrum Medyczne w Karhala-Mulambi. W czasie ostatnich dwóch miesięcy misjonarki przeżyły dwa napady. W czasie pierwszego - oddział wojskowy opanował i ograbił wieś oraz Centrum Medyczne; drugi polegał na próbie ostrzelania samochodu, którym siostry wiozły chorych do szpitala.