Słudzy obfitego Odkupienia dla najbardziej opuszczonych

Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (redemptoryści, łac. Redemptor – Odkupiciel) podzielone jest w świecie na prowincje, wiceprowincje i regie, co dla lepszego zobrazowania można by porównać do diecezji, parafii i filii. Kapituła to rodzaj swoistego parlamentu Zgromadzenia z władzą ustawodawczą. Postanowienia Kapituły, której kadencja trwa trzy lata realizuje Zarząd Prowincji z o. Prowincjałem na czele. W Kapitule uczestniczyło 43 kapitularzy – ojców, braci zakonnych i braci studentów. Do Tuchowa przybyli polscy redemptoryści pracujący w kraju, jak również poza Ojczyzną: z Brazylii, Argentyny, Stanów Zjednoczonych, Rosji, Białorusi, Austrii i Italii. W obradach uczestniczył też delegat Przełożonego Generalnego Redemptorystów, jedyny Polak w międzynarodowym Zarządzie obecnego w 77 krajach Zgromadzenia, o. Jacek Dembek. Redemptoryści – jako wspólnota wierząca w przyobiecaną obecność Jezusa pośród uczniów zgromadzonych w Jego imię – przyglądali się podczas czterodniowych spotkań priorytetom swojej misyjnej posługi w Kościele. Wspólnie, na modlitwie i w dyskusji, wsłuchiwali się z uwagą w głos Ducha Świętego, by jak najpełniej odpowiedzieć na pytanie: Jakie działania duszpasterskie kontynuować i podjąć jako redemptoryści w następnych trzech latach. Współbracia z jednej strony cieszyli się pięknymi owocami podjętych w ostatnich latach wspólnotowych wysiłków w postaci Centrum Apostolstwa i Duchowości Redemptorystowskiej (CADR) czy wypracowanego nowego Dyrektorium Misji Ludowych. Z drugiej jednak strony, nie bali się odważnie szukać odpowiedzi na pytanie: Co w dotychczasowym planie pastoralnym, w kontekście tak szybko zmieniającego się świata, już wygasło i wymaga zostawienia lub zmiany. Pragnęli przy tym pozostać wrażliwymi na konkret, aby jak najlepiej, w duchu podarowanego im w Kościele charyzmatu, odpowiedzieć na palące potrzeby współczesnego świata. Kapitułę otworzyła uroczysta Eucharystia sprawowana w Sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej. Mszy świętej przewodniczył i homilię wygłosił o. Zdzisław Klafka – Przełożony Warszawskiej Prowincji Redemptorystów. O. Prowincjał zachęcił współbraci, aby nie bali się ufnie i z otwartością serca wkroczyć na drogi Boże, które dla Zgromadzenia przygotował Bóg nieprzebrany w miłosierdzie i Pierwszy Autor naszej historii. Obrady rozpoczęły się wstępnym referatem „Współpraca wspólnoty Redemptorystów ze Świeckimi w świetle myśli i ustawodawstwa Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela” wygłoszonym przez o. Stanisława Wróbla, powołanego na stanowisko eksperta Kapituły. O. Stanisław omówił kierunki i zasady współpracy redemptorystów i ludzi świeckich, ilustrując wypowiedź własnymi doświadczeniami, które poczynił jako Konsultor Generalny, wizytując różne wspólnoty redemptorystowskiej. Swoje wystąpienie zakończył stwierdzeniem, iż otwieranie się na laikat nie jest jedynie inicjatywą redemptorystów, lecz to sam Duch Święty mobilizuje ludzi świeckich, by upominali się o aktywniejszą rolę dla siebie w całym Kościele. Z tego powodu odpowiedź Zgromadzenia na ów znak czasu staje się koniecznością. Dwa pierwsze dni Kapituły poświęcone były sprawom duszpasterskim. Kapitularze podzielili się na 6 grup dyskusyjno – redakcyjnych, które pracowały nad zagadnieniami: 1) misje i rekolekcje parafialne; 2) misje zagraniczne; 3) duszpasterstwo parafialne; 4) duszpasterstwo młodzieży i powołań; 5) współpraca redemptorystów ze świeckimi; 6) działalność wydawnicza i medialna. Każda z grup wypracowała i zredagowała propozycje zaleceń i decyzji, którymi następnie zajęła się cała Kapituła. Zalecenia to postulaty do realizacji, natomiast decyzje to konkretne i wiążące zadania do wykonania. Wszystkie one złożyły się na wypracowany przez członków Kapituły Plan Pastoralny Warszawskiej Prowincji Redemptorystów na lata 2004 – 2006, który opatrzony został mottem: „Słudzy obfitego Odkupienia dla najbardziej opuszczonych”. Plan został przyjęty przez Kapitułę jednomyślnie.