Słudzy obfitego Odkupienia dla najbardziej opuszczonych

Wystosowano również list z pozdrowieniami do Generała Zgromadzenia Najświętszego Odkupiciela o. Josepha Tobina. Członkowie Kapituły podziękowali w nim za obecność na obradach przedstawiciela Zarządu Generalnego o. Jacka Dembka oraz zapoznali swojego najwyższego Przełożonego z porządkiem sesji. List wystosowano również do ordynariusza miejsca Ks. bp Wiktora Skworca. Odpowiadając na przesłane słowa pozdrowień, Ks. biskup życzył redemptorystom: „Niech zamyślenia nad formami pracy apostolskiej – na pastoralne dziś i jutro – otworzą nowe perspektywy duszpasterskie i przyniosą cenne inicjatywy”. Pasterz diecezji tarnowskiej pobłogosławił obradom. Telegram z zapewnieniem o modlitewnym towarzyszeniu wszystkim dyskusjom i podejmowanym decyzjom przysłały klauzurowe Siostry Redemptorystki z Bielska – Białej. W drugim dniu Kapituły, 4 lutego, członkowie Kapituły uczestniczyli w Nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Sanktuarium tuchowskim. Nowenna celebrowana przez liturgistę o. Stanisława Madeję według nowego wzoru, który miałby się stać podstawą do renowacji tego nabożeństwa w polskich parafiach, transmitowana była przez Radio Maryja. Kazanie wygłosił Konsultor Generalny, o. Jacek Dembek. Nawiązując do miejsca, w którym odbywa się Kapituła – Sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej, porównał je do Wieczernika, w którym dojrzewa zakonne i kapłańskie powołanie redemptorysty. Do licznie zgromadzonych na nabożeństwie wiernych powiedział: „(...) By to nasze życie redemptorystów dla was i z wami było znakiem odkupienia, świadectwem nadziei i miłości, do której wzywamy was w czasie misji i rekolekcji – by to mogło się dokonać, my sami musimy sobie powiedzieć: Oto czas naszego nawrócenia”. Codziennie też członkowie Kapituły wraz z wiernymi uczestniczyli w Mszy św. w Sanktuarium. Dzień trzeci i czwarty poświęcono dyskusjom o sprawach ekonomicznych Warszawskiej Prowincji. W celu lepszego rozumienia sytuacji Zgromadzenia i całego Kościoła w Polsce, która zaistnieje po włączeniu Polski do struktur Unii Europejskiej, Kapituła wysłuchała prelekcji znawcy prawa unijnego, Ks. Bogusława Trzeciaka SJ, dyrektora biura OCIPE w Warszawie, zatytułowanej „Sytuacja prawna Kościoła w Unii Europejskiej: korzyści i zagrożenia”. Następnie członkowie Kapituły, ufni, iż to sam Bóg Ojciec troszczy się o swój Kościół i nie pozostawia go nigdy bez odpowiedniego wsparcia, dokonali podsumowania stanu ekonomicznego Prowincji. Mając zaś na względzie ogromne zadania apostolskie, jak i troskę o formowanie młodego pokolenia redemptorystów, podjęli rzeczową ocenę możliwości, by podjęte plany wykonać. Trzeciego dnia Kapituły, 5 lutego, ze studia w Tuchowie, prowadzone były Rozmowy niedokończone, w których uczestniczyli: o. Tadeusz Rydzyk – dyrektor Radia Maryja, o. Stanisław Wróbel – rektor klasztoru krakowskiego, o. Dariusz Paszyński – misjonarz z Orska na Syberii oraz br. Dariusz Drążek – student WSD Redemptorystów. Goście dzielili się doświadczeniem realizowania przez każdego z nich w różny sposób i na różnych miejscach misyjnego powołania redemptorysty. Do ich świadectw swoje refleksje dołączali słuchacze Radia Maryja. Na zakończenie o. Zdzisław Klafka, Przełożony Warszawskiej Prowincji Redemptorystów, podziękował wszystkim członkom Kapituły i zaproszonym na nią ekspertom za ogromny trud włożony w dzieło wspólnego wsłuchiwania się w natchnienia Ducha św., które znalazło konkretny wyraz w wypracowanych dokumentach. Nawiązując do słów Ojca św. z przemówienia wygłoszonego do redemptorystów z okazji XXIII Kapituły Generalnej, ojciec Prowincjał podkreślił, że każdy plan pastoralny powinien bazować na dążeniu do świętości. Przypomniał, że gdy redemptoryści „z radością i wiernością będą głosić obfite Odkupienie, zdołają wzbudzić lub umocnić nadzieję ewangeliczną w sercach wielu osób, zwłaszcza tych, którzy jej najbardziej potrzebują”. XII Kapituła Warszawskiej Prowincji Redemptorystów przeszła do historii, ale pozostawiła po sobie ważne dzieło: konkretne decyzje, zalecenia i wizje, które są wymiernym „oddawaniem życia dla obfitego Odkupienia” przez wspólnotę redemptorystów. To, co wypracowaliśmy, będzie znakiem nadziei, o ile my sami pozostaniemy temu wierni. By to dzieło mogło dojrzewać i przynieść upragniony owoc dla dobra Kościoła i Zgromadzenia, prosimy o modlitwę.