Na drodze ku jedności

Wspomniał następnie o innym ważnym wydarzeniu tego dnia, jakim jest nałożenie paliuszy nowym metropolitom. Zwrócił uwagę, że są one znakiem komunii, łączącej ich "z apostolskim świadectwem Piotra i Pawła" oraz "z Biskupem Rzymu, Następcą Piotra, powołanym do pełnienia szczególnej służby kościelnej w stosunkach z całym Kolegium Biskupim". Ojciec Święty podziękował im za obecność tutaj i życzył im, aby dobrze służyli Kościołom Metropolitalnym rozproszonym w różnych krajach. Zapewnił ich o swej miłości i modlitwie. Na zakończenie jeszcze raz wezwał wszystkich wiernych do kroczenia "przetartą już drogą ku temu celowi jedności, który razem pragniemy osiągnąć". Życzył, aby kroczyli z nadzieją oraz wspierani "wstawiennictwem Apostołów i macierzyńską opieką Maryi, Matki Chrystusa, Syna Boga żywego". O uczuciu radości i smutku, jakie ogarniają go tego dnia, wspomniał w kazaniu, wygłoszonym w całości po włosku, patriarcha Bartłomiej I. "Jest nam przykro - mówił kaznodzieja, używając archaicznej już dzisiaj liczby mnogiej - ponieważ brakuje wciąż tego, co mogłoby w pełni ucieszyć nas obu, a mianowicie pełnej jedności". Podkreślił, że w ciągu 40 lat, jakie minęły od historycznego spotkania Pawła VI z Atenagorasem I w Jerozolimie w styczniu 1964 roku, nie udało się rozwiązać wszystkich problemów i trudności, jakie narosły w ciągu ponad dziewięciu stuleci od powstania podziałów. Jednocześnie Patriarcha wyraził niezachwiane przekonanie, że i on, i Papież "pragną usunąć wszystkie przeszkody" z tej drogi. "Dalecy od wiązania swych imion z tym celem, nie przypisujemy sobie zasług większych od tych, jakimi obdarza nas Opatrzność Boża" - powiedział duchowy zwierzchnik światowego prawosławia. "Codziennie modlimy się o jedność, przekonani, że jest ona potrzebna, aby świat uwierzył" - dodał. Zwrócił uwagę, że jedność Kościoła to co innego niż jedność państw czy organizacji. "Jest to jedność duchowa z Panem Jezusem Chrystusem" a trudności, jakie wystąpiły w dalszej czy bliższej przeszłości, przypisał zastępowaniu własnymi poglądami woli samego Chrystusa. "Ponieważ te osobiste opinie nie pokrywały się ze sobą, dochodziło do niezgody"- zauważył patriarcha Konstantynopola. "W dobrej wierze, w dialogu staramy się teraz rozumieć także nasze różnice" - mówił Bartłomiej I. Przyznał, iż "nie ma sensu jedność zewnętrzna i dlatego nie zaciera się różnic, lecz dąży do wspólnoty z jednym Jezusem Chrystusem".