Audiencja środowa: Chrystus cierpiał dobrowolnie

3. A zatem dwie postacie spotykają się w hymnie Piotrowym. Przede wszystkim jest to On, Chrystus, który wstępuje na bolesną drogę męki, nie przeciwstawiając się niesprawiedliwości i przemocy, nie złorzecząc ani nie grożąc, lecz oddając samego siebie i swój bolesny los "Temu, który sądzi sprawiedliwie" (1 P 2, 23). Jest to akt czystej i całkowitej ufności, którą przypieczętują na Krzyżu słynne ostatnie słowa, wypowiedziane wielkim głosem jako zawierzenie dziełu Ojca: "Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego" (Łk 23,46; por. Ps 31 [30], 6). Nie jest to więc ślepa i bierna rezygnacja, lecz śmiała ufność, która powinna być przykładem dla wszystkich uczniów, jacy przemierzać będą mroczne drogi próby i prześladowania. 4. Chrystus ukazany jest jako Zbawiciel, solidarny z nami w swym ludzkim "ciele". Narodziwszy się z Maryi Panny, stał się naszym bratem. Może więc towarzyszyć nam, dzieląc nasz ból, nieść nasze zło, "nasze grzechy" (1 P 2, 24). Jest On jednak również i na zawsze Synem Bożym i Jego solidarność z nami staje się radykalnie przeobrażająca, wyzwalająca, wynagradzająca, zbawiająca (tamże). Tak to nasze biedne człowieczeństwo zostaje wyrwane z błędnych i przewrotnych dróg zła i sprowadzone do "sprawiedliwości", to jest do pięknego planu Boga. Ostatnie zdanie hymnu jest szczególnie poruszające: "Krwią Jego zostaliście uzdrowieni" (w. 25). Widzimy tu, jak wysoką cenę zapłacił Chrystus za nasze uzdrowienie! 5. Na zakończenie oddajmy głos Ojcom Kościoła, czyli tradycji chrześcijańskiej, która rozważała ten hymn św. Piotra i modliła się jego słowami. Przeplatając jedno ze sformułowań tego hymnu z innymi reminiscencjami biblijnymi święty Ireneusz z Lyonu w ten sposób syntetyzuje postać Chrystusa Zbawiciela w swym traktacie "Przeciw heretykom": "Tylko jeden i ten sam jest Jezus Chrystus, Syn Boży, który przez swoją mękę pojednał nas z Bogiem i zmartwychwstał, który zasiada po prawicy Ojca i jest doskonały we wszystkim: ugodzono Go, ale nie oddawał razów, »On, gdy cierpiał, nie groził« i gdy znosił tyrańskie cierpienia, modlił się do Ojca, by przebaczył tym, którzy Go ukrzyżowali. On prawdziwie nas zbawił, On jest Słowem Bożym, On jest Jednorodzonym Synem Ojca, Chrystusem Jezusem, naszym Panem" (III, 16,9, Mediolan 1997, s. 270).