Ekumenizm dla wszystkich

"Zamiast uskarżać się na to, co jest jeszcze niemożliwe, powinniśmy być wdzięczni i cieszyć się tym, co już istnieje i jest możliwe" - powiedział Jan Paweł II w kazaniu podczas uroczystych nieszporów z okazji 40. rocznicy ogłoszenia soborowego dekretu o ekumenizmie "Unitatis redintegratio". W nabożeństwie udział wzięli uczestnicy międzynarodowej konferencji, która odbyła się w dniach 11-13 listopada w podrzymskiej miejscowości Rocca di Papa. Owocem konferencji będzie nowe "Vademecum ekumenizmu", opracowane przez Papieską Radę Popierania Jedności Chrześcijan, które niebawem będzie opublikowane. W spotkaniu, zorganizowanym przez Papieską Radę ds. Popierania Jedności Chrześcijan, uczestniczyło ok. 300 osób - przedstawicieli ponad 100 krajowych konferencji biskupich ze wszystkich kontynentów oraz "delegatów braterskich", tzn. reprezentantów innych Kościołów i wyznań chrześcijańskich. Z Polski w obradach uczestniczyli metropolita gnieźnieński abp Henryk Muszyński i biskup pomocniczy z Warszawy Tadeusz Pikus. Jan Paweł II podkreślił podczas nieszporów, że realizacja tego dekretu soborowego stanowi od początku jeden z priorytetów jego pontyfikatu i przypomniał, że poszukiwanie jedności to przede wszystkim "przylgnięcie do modlitwy Jezusa". "Sobór Watykański II, który podjął pragnienie naszego Pana, nie stworzył niczego nowego. Kierowany i oświecany przez Ducha Bożego, ukazał w nowym świetle prawdziwy i głęboki sens jedności i katolickości Kościoła. Droga ekumenizmu jest drogą Kościoła (por. tamże 7), który nie jest rzeczywistością skupioną na sobie, lecz stale otwartą na dynamikę misyjną i ekumeniczną (por. tamże 5)" - powiedział Papież. Zauważył, że zaangażowanie ekumeniczne dotyczy nie tylko ekspertów, ale "każdego chrześcijanina, każdej diecezji i parafii, każdej wspólnoty w Kościele". "Wszyscy są powołani do podjęcia tego zadania i nikomu nie wolno wymówić się od odmawiania modlitwy Jezusa, aby wszyscy byli jedno. Wszyscy powołani są do tego, aby modlić się i działać na rzecz jedności uczniów Chrystusa". "Ta droga ekumeniczna jest jak nigdy konieczna dzisiaj, w obliczu świata zmierzającego do jedności, Kościół zaś powinien podjąć nowe wyzwania, stojące przed jego misją ewangelizacyjną, podkreślił Papież. Przypomniał opinię Soboru, że podział chrześcijan 'jest zgorszeniem dla świata, a przy tym szkodzi najświętszej sprawie przepowiadania Ewangelii wszelkiemu stworzeniu' (Unitatis redintegratio, 1). Działalność ekumeniczna i działalność misyjna są zatem związane z sobą i stanowią dwie drogi, na których Kościół wypełnia swoją misję w świecie i daje konkretny wyraz swej katolickości. Papież nawiązał do osiągnięć, jakie przyniosło minione czterdziestolecie, podkreślając m. in., że "nie uważamy już innych chrześcijan za dalekich czy obcych, lecz widzimy w nich braci i siostry". "Mimo to - dodał - nie osiągnęliśmy jeszcze celu naszej ekumenicznej drogi: pełnej i widzialnej jedności w tej samej wierze, tych samych sakramentach i tej samej posłudze apostolskiej. Dzięki Bogu nie mało różnic i nieporozumień zostało przezwyciężonych, wiele kamieni, na których potknąć się można rozsianych jest jeszcze na drodze. Czasem pozostają nie tylko nieporozumienia i uprzedzenia, ale także pożałowania godne lenistwo i ciasnota serca (por. Novo millennio ineunte, 48), a przede wszystkim różnice w materii wiary, które w znacznej mierze koncentrują się na temacie Kościoła, jego natury i jego tajemnic. Niestety staje także w obliczu nowych problemów, szczególnie w dziedzinie etyki, gdzie pojawiają się nowe podziały, które uniemożliwiają wspólne świadectwo". "Wiem doskonale - dodał Ojciec Święty - że przyczyną wielu cierpień i rozczarowań jest fakt, iż wszystkie te powody nie pozwalają nam - jak to wyjaśniłem w encyklice "Ecclesia de Eucharistia" (nn. 43-46) -uczestniczyć już teraz w Sakramencie jedności, dzieląc Chleb eucharystyczny i pijąc wspólnie Kielich uczty Pańskiej".