Kościół pięć razy be?

Zorganizowana przez SLD-UP konferencja "Czy biedne państwo powinno płacić bogatemu Kościołowi" miała dotyczyć senackiego projektu ustawy o likwidacji Funduszu Kościelnego, ale szybko przekształciła się w seans niechęci do Kościoła w ogólności. - Polska jest walczącym państwem wyznaniowym, bo państwo płaci składki zdrowotne za misjonarzy - zaczął wicemarszałek Senatu Ryszard Jarzembowski (SLD). Inni uczestnicy dyskusji - przedstawiciele gejów i lesbijek, antyklerykałowie, feministki - poszli dalej. Czesław Janik, jeden z ekspertów, którzy mieli wydać opinię o projekcie ustawy, wspomniał o "niedopuszczalnej ingerencji obcego państwa w polskie sprawy", nazywając tak wymaganą przez konkordat opinię Stolicy Apostolskiej o likwidacji funduszu. Inny ekspert odwołał się do Marksa: "Kościół anglikański prędzej wybaczy atak na 38 z 39 artykułów wiary, niż zamach na 1/39 majątku". Senyszyn powiedziała, że Kościół to pięć "be" - bogaty (bo ściąga haracz od wiernych), bezkarny (bo prokuratura biernie mu się przygląda), bezczelny (bo obraża wszystkich, którzy mają inne przekonania), bezideowy (bo koniunkturalny) i bezduszny (bo wyrzucał domy dziecka z ich siedzib). Tę wypowiedź sala nagrodziła owacją. - Kościół traci rząd dusz i skupia się na bogaceniu. A jak zaproponowaliśmy rozmowę o finansach, to Kościół i prawica zawyły - mówiła Senyszyn. Ale i SLD się dostało. Pani z organizacji Profemina, która przedstawiła się: "jestem feministką", zarzuciła Sojuszowi "obrzydliwy układ z klerem" i to, że przyczynił się do potęgi materialnej Kościoła. Projekt ustawy o zniesieniu Funduszu leży w Senacie od 29 lipca. Budzi sprzeciw większości Kościołów, nie podoba się rządowi. Fundusz dostaje co roku kilkadziesiąt mln zł na składki zdrowotne dla niektórych duchownych (np. misjonarzy), remont zabytków, działalność charytatywną.