Etyczne i duchowe wartości Europy

Ksiądz Józef Kardynał Glemp, Prymas Polski, objął konferencję honorowym patronatem. Konferencja jest współfinansowana ze środków Komisji Europejskiej UE. Ze strony polskiej do współorganizacji i współfinansowania konferencji przystąpił Urząd Miasta Stołecznego Warszawy, Biuro Polityki Społecznej. Także Paweł Jaros, Rzecznik Praw Dziecka, przystąpił do współorganizacji. Zwracamy się obecnie z prośbą o patronat medialny do kilku redakcji radiowych, telewizyjnych i prasowych. Inspiracją dla organizatorów konferencji są słowa Ojca Świętego Jana Pawła II wygłoszone w Gnieźnie w dniu 3 czerwca 1997 roku: „Nie będzie jedności Europy, dopóki nie będzie ona wspólnotą ducha. Ten najgłębszy fundament jedności przyniosło Europie i przez wieki go umacniało chrześcijaństwo ze swoją Ewangelią, ze swoim rozumieniem człowieka, wkładem w rozwój dziejów ludów i narodów. Nie jest to zawłaszczanie historii. Jest bowiem historia Europy jakby wielką rzeką, do której wpadają rozliczne dopływy i strumienie, a różnorodność tworzących ją tradycji i kultur jest jej wielkim bogactwem. Zrąb tożsamości europejskiej jest zbudowany na chrześcijaństwie. A obecny brak jej duchowej jedności wynika głównie z kryzysu tej właśnie chrześcijańskiej samoświadomości.” Celem konferencji jest przeprowadzenie debaty na temat duchowych podstaw jedności europejskiej, przeprowadzonej w środowisku głównie świeckich chrześcijan Europy, lecz w jedności ze swoimi kościołami. Kwestia duchowego wymiaru kultury europejskiej ma kluczowe znaczenie dla przyszłości Europy. Wyrazem tego myślenia było słuszne dążenie do umieszczenia w preambule Traktatu Konstytucyjnego wzmianki o chrześcijańskich korzeniach Europy. Ta nieudana próba oraz wielki wpływ kierunków laicyzacyjnych zmuszają do pilnej odpowiedzi na szereg zasadniczych pytań: • Czy jest do pomyślenia przyszłość krajów europejskich i cywilizacji zachodniej bez chrześcijaństwa? • Czy poza kulturą masową, komercyjną, konsumpcyjną jest jeszcze miejsce na kulturę wysoką? • Czy postęp technologiczny, któremu nie towarzyszy rozwój duchowy ludzi, nie przyczynia się do szybkiej dehumanizacji? • Jak przeciwdziałać zanikaniu tożsamości jednostek, grup, narodów europejskich i cywilizacji zachodniej? • Czy możliwa jest edukacja moralna bez pojęcia tożsamości? • Co wynika z prawdopodobieństwa, że Europa, dotychczas chrześcijańska, stanie się muzułmańska w przyszłości? • Jaki powinien być stosunek chrześcijaństwa do ideologii sekularyzmu? • Jak sprawić, aby zapewnić aktywną rolę chrześcijan w życiu publicznym krajów członkowskich Unii Europejskiej? • Czy świeccy chrześcijanie są zdolni do budowania społeczeństwa obywatelskiego i przemawiania jednym głosem w sprawach publicznych zgodnie w prawdami swojej wiary? • Czy wiara twórców integracji europejskiej i jej zasady o wyraźnie chrześcijańskim rodowodzie do niczego nie zobowiązują nas współczesnych? Planowana konferencja ma być nie tylko debatą na temat aksjologicznych i duchowych podstaw jedności europejskiej, ale – i to jest drugi jej cel – powinna się stać także etapem w przygotowaniu w 2007 roku ogólnoeuropejskiego Kongresu Chrześcijan Europy. Koncepcję i program Kongresu będziemy omawiać podczas drugiego panelu drugiego dnia konferencji, czyli w dniu 6 marca 2005 roku. Uczestnicy konferencji będą zaproszeni do współudziału w Kongresie. Będzie on dotyczył chrześcijan, a nie chrześcijaństwa; sytuacji i roli chrześcijan w życiu publicznym Europy, a nie zagadnień teologicznych, leżących poza naszymi kompetencjami. Trwałby 3-4 dni. Połowa każdego dnia byłaby poświęcona debacie na jeden odrębny temat. Odbywałby się w Polsce lub w innym kraju Europy. Głównym organizatorem byłby Konwent Chrześcijan dla Europy, ale w równorzędnej współpracy z innymi pokrewnymi organizacjami. Trzecim celem konferencji 5-6 marca 2005 jest stworzenie ogólnoeuropejskiej sieci internetowej, obejmującej europejskie stowarzyszenia i organizacje chrześcijańskie, aby móc natychmiast reagować i przemawiać jednym głosem w przypadku, ilekroć sytuacja tego wymaga. Będzie to przedmiotem pierwszego panelu w drugim dniu konferencji. Istnieje realna szansa stworzenia takiej sieci, ponieważ w konferencji będą uczestniczyć przedstawiciele około 70-80 stowarzyszeń z Europy, zwłaszcza z Europy Środkowej i Wschodniej. Piętnastu spośród nich wystąpi w dwóch panelach drugiego dnia konferencji.