Orędzie XI Zgromadzenia Zwyczajnego Synodu Biskupów

Drodzy współbracia biskupi, drodzy kapłani i diakoni, drodzy bracia i siostry

1. "Pokój wam". W imię Pana, który w wieczór Paschy przyszedł do jerozolimskiego wieczernika, powtarzamy: "Pokój wam!" (J 20, 21). Tajemnica Jego śmierci i zmartwychwstania niechaj was pocieszy, nadając sens całemu waszemu życiu i zachowa was w radości nadziei! Chrystus żyje w swoim Kościele; zgodnie ze swą obietnicą (por. Mt 28, 20), pozostaje On z nami przez wszystkie dni aż do skończenia świata. W Najświętszym sakramencie Eucharystii On sam ofiarowuje się nam i obdarza nas radością miłowania jak On, nakazując nam dzielić się swą zwycięską miłością z naszymi braćmi i siostrami rozsianymi po całym świecie. Oto przesłanie radości, jakie wam głosimy, najdrożsi Bracia i Siostry, na zakończenie Synodu Biskupów o Eucharystii. Błogosławiony niechaj będzie Bóg, Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który zgromadził nas na nowo niczym w wieczerniku z Maryją, Matką Bożą i naszą Matką, abyśmy wspominali najwyższy dar Najświętszej Eucharystii. 2. Zwołani do Rzymu przez Jego Świątobliwość Jana Pawła II świętej pamięci i utwierdzeni przez Ojca Świętego Benedykta XVI, przybyliśmy z pięciu kontynentów ziemi, aby modlić się i zastanawiać wspólnie nad Eucharystią, źródłem i szczytem życia i misji Kościoła. Celem Synodu było przekazanie Ojcu Świętemu propozycji, które posłużą do podniesienia jakości eucharystycznego duszpasterstwa Kościoła. Mogliśmy doświadczyć, co oznacza święta Eucharystia od samego swego początku: jedna wiara i jeden Kościół, karmiony jednym Chlebem życia i w widzialnej jedności z następcą Piotra. 3. Braterskie dzielenie się między biskupami, audytorami i audytorkami w łączności z przedstawicielami ekumenicznymi odnowiło nasze przekonanie, że święta Eucharystia ożywia i przemienia tak życie naszych Kościołów partykularnych na Wschodzie i na Zachodzie, jak i rozliczne działania ludzkie w najrozmaitszych kontekstach, w których żyjemy. Odczuwamy głęboką radość stwierdzając jedność naszej wiary eucharystycznej, mimo ogromnej odmienności obrządków, kultur i sytuacji duszpasterskich. Obecność tak wielu braci biskupów pozwoliła zaznać nam w sposób jeszcze bardziej bezpośredni bogactwa naszych różnych tradycji liturgicznych, co pozwala zabłysnąć głębi jedynej tajemnicy eucharystycznej. Prosimy was, bracia i siostry chrześcijanie wszystkich wyznań, byście żarliwiej jeszcze modlili się o nadejście dnia pojednania i pełnej widzialnej jedności Kościoła w celebracji Świętej Eucharystii, zgodnie z modlitwą Pana w przeddzień swej śmierci: "Aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał" (J 17, 21). 4. Głęboko wdzięczni Panu za pontyfikat Ojca Świętego Jana Pawła II i za jego ostatnią encyklikę Ecclesia de Eucharistia, po której ogłosil List apostolski Mane nobiscum Domine, który otwierał rok eucharystyczny, prosimy Pana, by rozmnożył owoce jego świadectwa i jego nauczania. Nasza wdzięczność kieruje się także do całego ludu Bożego, którego bliskość i solidarność odczuwaliśmy w ciągu tych trzech tygodni modlitwy i refleksji. Kościoły partykularne w Chinach i ich biskupi, którzy nie mogli uczestniczyć w naszych obradach, miały szczególne miejsce w naszych myślach i modlitwach. Wam, wszystkim, biskupom, kapłanom i diakonom, misjonarzom na całym świecie, mężczyznom i kobietom konsekrowanym, wiernym świeckim, a także wam, mężczyźni i kobiety dobrej woli, pokój i radość w Duchu Świętym w imię Zmartwychwstałego Chrystusa!