Moskwa: Biskup Basil nadal w naszej jurysdykcji

W ocenie Patriarchatu moskiewskiego bezwzględnym warunkiem kanonicznej skuteczności przejścia jakiegokolwiek biskupa pod jurysdykcję innego prawosławnego Kościoła lokalnego jest wydanie dekretu zwalniającego z poprzedniej jurysdykcji. O taki dekret zaś – zdaniem Patriarchatu – winien się zgłosić nie biskup, a sam Kościół, który zamierza przyjąć tego biskupa. Zwrócić się zaś powinien do Kościoła, w jurysdykcji którego uprzednio pozostawał ten biskup. Z oficjalnego dokumentu wynika, że ze względu na brak opisanych powyżej działań Patriarchatu ekumenicznego biskup Basil pozostaje w stanie spoczynku, w dalszym ciągu w jurysdykcji Patriarchatu moskiewskiego, aż do ostatecznego wyjaśnienia jego sytuacji kanonicznej. Aby to się mogło dokonać biskup Basil został wezwany na kolejne posiedzenie Synodu w dniu 17 lipca 2006 r. Zarządzający aktualnie diecezją suroską arcybiskup Innocenty wyraził swoje współczucie biskupowi Bazylemu, który jak określił znalazł się w ‘trudnym położeniu’, zapewnił go też o swojej modlitwie i wezwał do modlitwy wiernych diecezji. Wcześniej, w liście do nich podkreślił, że decyzja Patriarchatu ekumenicznego w żaden sposób nie wpłynie na jego wysiłek w kierunku budowania życia cerkiewnego w diecezji suroskiej zgodnie z zasadami wyznaczonymi przez założyciela diecezji metropolitę Antoniego. Ma on zamiar w dalszym ciągu zachować duchową spuściznę metropolity, wierność Kościołowi – Matce i patriarsze moskiewskiemu, której to wierności przez całe swoje ziemskie życie metropolita Antoni dawał świadectwo. Co więcej, diecezja suroska pozostanie nadal otwarta dla wszystkich ludzi, bez względu na ich narodowe, czy też kulturowe pochodzenie. W dniu 9 czerwca br. w związku z przyjęciem biskupa Basila pod jurysdykcję Patriarchatu ekumenicznego w Paryżu zebrała się rada Rosyjskiej Archidiecezji Patriarchatu Ekumenicznego w Europie Zachodniej. W wydanej deklaracji napisano, że ostatnie wydarzenia stanowią ciąg dalszy historii, gdyż aż do końca drugiej wojny światowej parafia Zaśnięcia Bogurodzicy w Londynie była pod władzą duszpasterską metropolity Eulogiusza. Wiele wspólnot założonych przez metropolitę Antoniego używając zarówno języka rosyjskiego, jak i języka lokalnego podziela z archidiecezją tę samo eklezjologiczną wizję, tę samą ideę zakorzenienia prawosławia w krajach, w których występuje, to samo liturgiczne i duszpasterskie życie zgodnie z tradycją rosyjskiego prawosławia oraz te same zasady soboru moskiewskiego (1917 – 1918). Oczywistym jest zatem, że biskup Basil i te wspólnoty, które tego zapragną, w sposób naturalny znajdą swoje miejsce w archidiecezji. W tych okolicznościach parafie i wspólnoty na Wyspach Brytyjskich połączone będą w specjalny wikariat w ramach archidiecezji, za które odpowiedzialny będzie biskup Basil, jako biskup pomocniczy zarządzający wikariatem o ‘quasi-niezależnym’ statusie zgodnie z postanowieniami soboru moskiewskiego.