Rocznik "Orthodoxia 2007" po raz pierwszy we współpracy z "Annuario Pontificio"

Jak zwykle zawiera ono najnowsze - na koniec poprzedniego roku - dane o wszystkich hierarchach Kościołów wschodnich, zarówno prawosławnych, jak i tzw. niechalcedońskich: ormiańskiego, koptyjskiego, syryjskiego i kilku innych. Na 275 stronach znalazło się przeszło 1100 imion patriarchów, metropolitów, arcybiskupów i biskupów ponad 30 Kościołów autokefalicznych, autonomicznych i niekanonicznych. Każdy Kościół stanowi oddzielne hasło, zamieszczone w kolejności alfabetycznej według angielskiej bądź niemieckiej nazwy danej jednostki. W obrębie poszczególnych haseł biskupi przedstawiani są zazwyczaj w takim porządku, w jakim występują w swym Kościele, a więc zawsze na pierwszym miejscu znajduje się jego zwierzchnik: patriarcha, katolikos, metropolita, arcybiskup itp., a później inni hierarchowie. Tam, gdzie Kościół jest duży i ma wielu biskupów, zwykle stosowana jest kolejność alfabetyczna stolic biskupich. Przy każdym biskupie podano pogrubionym drukiem jego imię zakonne, następnie drukiem zwykłym imię i nazwisko świeckie, tytuł w hierarchii, adres, po czym drobniejszą czcionką - inne informacje: data i miejsce urodzenia, daty przyjęcia poszczególnych święceń - diakonatu, prezbiteratu i episkopatu, wyboru na wyższe urzędy (w tym na stanowisko zwierzchnika Kościoła), przejścia na emeryturę. W miarę możności zamieszczono też szereg innych danych, np. daty i miejsca otrzymania odznaczeń kościelnych, doktoratów honorowych wyższych uczelni itp. Według rocznika, najliczniejszą hierarchię miał w ub.r. Rosyjski Kościół Prawosławny - 175 członków, z tym że na liczbę tę składają się biskupi nie tylko w samej Rosji (92), ale także w innych krajach, należących do b. ZSRR: nadbałtyckich, Kazachstanie, Azji Środkowej, na Białorusi, Ukrainie i w Mołdawii, jak również w Europie Zachodniej. Na drugim miejscu znajduje się Patriarchat Konstantynopola ze 119 hierarchami, z których większość ma swoje stolice biskupie i urzęduje na co dzień poza Turcją: w Grecji, Europie i na pozostałych kontynentach (z wyjątkiem Afryki). Kościół Hellady (Grecji) ze 110 biskupami (mającymi na ogół tytuł metropolitów) jest najliczniejszym pod tym względem lokalnym Kościołem prawosławnym, działającym w jednym tylko kraju, a więc bez diecezji zagranicznych. Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny liczy - według "Orthodoxii" - 8 hierarchów (liczba ta jest już nieaktualna, gdyż w tym roku konsekrowano jeszcze jednego biskupa). Z Kościołów nieprawosławnych, czyli tzw. niechalcedońskich, najliczniejszy jest koptyjski, który ma 90 hierarchów, w większości biskupów - 80, na resztę składają się patriarcha i 9 metropolitów. Inny bliski mu Kościół - etiopski - liczy 66 hierarchów (w tym 38 arcybiskupów), a Ormiański Apostolski - 73. W tym ostatnim wypadku należy jednak pamiętać, że Kościół ten ma szczególną strukturę, gdyż jest w nim 2 katolikosów i 2 patriarchów, a każda z tych jednostek jest formalnie niezależna od pozostałych, choć najwyższa władza przysługuje katolikosowi Eczmiadzynu, któremu - przy zachowaniu dużej niezależności - podlegają obaj patriarchowie. Informator zawiera też dane o Kościołach i grupach niekanonicznych, a więc nie uznanych przez resztę świata prawosławnego. Są to m.in. Kościoły prawosławne: macedoński oraz dwa ukraińskie - Patriarchatu Kijowskiego i Autokefaliczny. Ponadto w książce znalazły się sylwetki hierarchów staroobrzędowych z Rosji i Rumunii. Całość dzieła uzupełniają skorowidze: imion (Nomina), miejsc (stolic biskupich) (Loci) - według krajów - i diecezji (Dioeceses). Obecna książka jest 18. wydaniem tytułu, wychodzącego od 1982 r. W niektórych latach ukazywały się edycje podwójne, obejmujące dwa kolejne lata, np. 1986-87, 1988-89, 1997-98, 1999-2000. Fakt, że wydanie tegoroczne wyszło we współpracy z "Annuario Pontificio", wpłynął na zewnętrzną szatę graficzną - w odróżnieniu od poprzednich wydań, mających format zeszytu i bordową okładkę, edycja bieżąca jest wielkości rocznika watykańskiego, tylko znacznie cieńsza i w kolorze czerwonym, tak jak Rocznik Papieski. Wstęp do informatora napisał watykański sekretarz stanu kard. Tarcisio Bertone. Wydawcą "Orthodoxii" jest od początku Kościelny Instytut Wschodni (Ostkirchliches Institut) w Ratyzbonie, a wydawcą i głównym redaktorem - ks. prałat Nikolaus Wyrwoll z Kościoła katolickiego.