Anioł Pański: O nawróceniu i rachunku sumienia

Przed zgromadzonymi na Placu św. Piotra w Watykanie pielgrzymami z całego świata papież rozważał ewangeliczne wezwanie do nawrócenia i przemyślenia swego życia. Po odmówieniu modlitwy udzielił wszystkim błogosławieństwa apostolskiego a następnie pozdrowił obecnych na Placu w różnych językach. Publikujemy cały tekst rozważań Ojca Świętego: Drodzy bracia i siostry! Fragment Ewangelii Łukasza, czytany w tę trzecią Niedzielę Wielkiego Postu, przynosi komentarz Jezusa do dwóch bieżących wydarzeń. Pierwsze to bunt niektórych Galilejczyków, krwawo stłumiony przez Piłata; drugim jest zawalenie się w Jerozolimie wieży, które spowodowało osiemnaście ofiar. Dwa bardzo różne tragiczne wydarzenia: jedno wywołane przez człowieka, drugie przypadkowe. Zgodnie z rozumowaniem tamtych czasów, ludzie skłonni byli myśleć, że nieszczęście spadło na ofiary z powodu ich ciężkiej winy. Jezus natomiast powiada: "Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei?... Albo myślicie, że owych osiemnastu... było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy?" (Łk 13,2.4). I w obu przypadkach konkluduje: "Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie" (13,3.5). Oto więc wniosek, do którego Jezus chce przywieść swoich słuchaczy: konieczność nawrócenia. Proponuje go jednak w kategoriach nie moralistycznych, ale raczej realistycznych jako jedyną właściwą odpowiedź na wydarzenia, wywołujące kryzys w pewności człowieka. W obliczu pewnych nieszczęść - ostrzega On - nic nie da obarczanie winą ofiar. Prawdziwa mądrość polega raczej na tym, aby postawić sobie pytanie o niepewność istnienia i przyjąć postawę odpowiedzialności: czynić pokutę i poprawiać nasze życie. Oto mądrość, oto najskuteczniejsza odpowiedź na zło, na każdym szczeblu, międzyludzkim, społecznym i międzynarodowym. Chrystus nawołuje, by na zło odpowiadać przede wszystkim poważnym rachunkiem sumienia i zobowiązaniem do oczyszczenia własnego życia. W przeciwnym razie - mówi - zginiemy, zginiemy wszyscy w ten sam sposób. W istocie jedynym ostatecznym losem osób i społeczności, które nigdy nie poddają samych siebie w wątpliwość, jest zagłada. Nawrócenie natomiast, chociaż nie chroni przed problemami i niedolą, pozwala podchodzić do nich w inny "sposób". Przede wszystkim pomaga zapobiegać złu, rozbrajając niektóre jego zagrożenia. W każdym razie zaś pozwala zwyciężać zło dobrem, jeśli nie zawsze na płaszczyźnie faktów - które częstokroć są niezależne od naszej woli - to z pewnością w wymiarze duchowym. Krótko mówiąc: nawrócenie pokonuje zło u jego korzenia, którym jest grzech, chociaż nie zawsze może zapobiec jego następstwom. Prośmy Najświętszą Maryję Pannę, która towarzyszy nam i wspiera nas na drodze Wielkiego Postu, aby pomagała każdemu chrześcijaninowi odkrywać wielkość, powiedziałbym - piękno nawrócenia. Niech pomoże nam zrozumieć, że czynienie pokuty i poprawa własnego postępowania nie jest zwykłym moralizmem, lecz stanowi najskuteczniejszą drogę poprawy nas samych i społeczeństwa. Bardzo dobrze wyraża to trafne powiedzenie: lepiej zapalić zapałkę niż przeklinać ciemności. Po wygłoszeniu rozważań, odmówieniu modlitwy i udzieleniu wszystkim zgromadzonym błogosławieństwa apostolskiego papież pozdrowił obecnych na placu kolejno po francusku, angielsku, niemiecku, hiszpańsku i polsku. Na zakończenie powrócił do włoskiego, życząc wszystkim jeszcze raz szczęśliwej niedzieli. Oto słowa, wypowiedziane przez Ojca Świętego po polsku: Pozdrawiam wszystkich Polaków. Ewangelia dzisiejszego dnia wzywa nas do nawrócenia. Potrzeba rachunku sumienia, by poznać stan swojego ducha, pokory, aby uznać winę, wiary w miłosierdzie, aby prosić o przebaczenie Boga i braci oraz miłości, aby na nowo przylgnąć do prawdy, dobra i piękna. Prośmy Boga o te dary Ducha. Niech Bóg wam błogosławi!