Prawosławni: Dzień ustanowienia Eucharystii

Nabożeństwo to, poprzedzone godzinami kanonicznymi rozpoczyna się wieczernią Wielkiego Piątku. Czytana ewangelia, będąca kompozycją pochodzącą z tekstów różnych ewangelistów, zawiera obszerne fragmenty szczegółowo opowiadające o Ostatniej Wieczerzy, umyciu przez Chrystusa nóg apostołom oraz o modlitwie w Sadzie Geetsemane. Zamiast Pieśni Cherubinów ("Iże Chieruwimy") śpiewa się część modlitwy przed komunią ("Wieczery Twojeja..."), której słowa oznaczają: "Synu Boży, przyjmij mnie jako uczestnika Twej ostatniej wieczerzy, nie ujawnię bowiem tajemnicy Twej wrogom, ani nie ucałuję Cię jak Judasz, lecz jak łotr wyznam Cię: wspomnij mnie w Królestwie Twoim." Wielki Czwartek w Kościele prawosławnym jest dniem w którym przede wszystkim wspomina się ustanowienie Eucharystii, i co z tym związane sakramentu kapłaństwa. Dlatego też wg tradycji to tego dnia przygotowuje się Święte Dary przeznaczone dla chorych. Wspomina się też obmycie przez Chrystusa nóg apostołom. Wydarzenie to upamiętnia się na zakończenie Liturgii poprzez coroczny obrzęd, polegający na analogicznym postępowaniu biskupa wobec dwunastu kapłanów. „Pan pokazuje uczniom przykład pokory, On, który obłokami przyodziewa niebo, przepasuje się ręcznikiem i klęka, aby sługom umyć nogi, On, w którego ręce oddech wszystkich żyjących”. (Troparion pieśni 5-tej obrzędu świętego umycia nóg) Obrzęd umycia nóg wskazuje na rolę pokory w Cerkwi. Pokora, jest cnotą która jest przejawem prawdziwej wielkości oraz doskonałości. Chrystus poprzez słowa: „i wy powinniście nawzajem obmywać sobie nogi” daje receptę na postępowanie dla wszystkich członków Jego Mistycznego Ciała – Cerkwi. Wczorajsza uroczystość uświetniona była także przyznaniem godności archimandryty dla przełożonego jabłeczyńskiego monasteru św. Onufrego, o. Atanazego (Nosa). Ponadto metropolita Sawa nałożył kamiławki na głowy ks. Andrzeja Bołbota ze Stanisławowa i ks. Andrzeja Lewczaka z Warszawy. Prawo noszenia podwójnego orarionu otrzymał ks. diakon Rościsław Gwizdak.