Benedykt XVI mówił o św. Janie Złotoustym - wielkim teologu i kaznodziei

Przepowiadanie Chryzostoma odbywało się zazwyczaj w czasie liturgii, w "miejscu", w którym wspólnota powstaje przez Słowo i Eucharystię. Tu zgromadzenie wyraża jedyny Kościół (Homilia 8,7 nt. Listu do Rzymian), to samo słowo kierowane jest w każdym miejscu do wszystkich (Homilia 24,2 o Pierwszym Liście do Koryntian), a komunia eucharystyczna staje się skutecznym znakiem jedności (Homilia 32,7 o Ewangelii Mateusza). Jego program pasterski wpisany był w życie Kościoła, w którym wierni świeccy przez Chrzest otrzymują urząd kapłański, królewski i proroczy. Do wiernego świeckiego powiada on: "Również z ciebie Chrzest czyni króla, kapłana i proroka" (Homilia 3,5 nt. Drugiego Listu do Koryntian). Wynika stąd podstawowy obowiązek misji, każdy bowiem w jakiejś mierze odpowiedzialny jest za zbawienie innych: "Oto zasada naszego życia społecznego... nie zajmować się wyłącznie sobą samym!" (Homilia 9,2 o Księdze Rodzaju). Wszystko rozgrywa się między dwoma biegunami: wielkim Kościołem a "małym Kościołem", rodziną, we wzajemnym oddziaływaniu. Jak możecie zobaczyć, drodzy bracia i siostry, ten wykład Chryzostoma o prawdziwie chrześcijańskiej obecności świeckich w rodzinie i w społeczeństwie również dziś jest jak najbardziej aktualna. Prośmy Pana, aby uczynił nas posłusznymi nauczaniu tego wielkiego Nauczyciela Wiary.