Ks. Lombardi o 40-leciu Światowych Dni Pokoju

„W grudniu 1967 roku Paweł VI ogłosił orędzie, którym wyraził «pragnienia narodów i ich rządów, instytucji międzynarodowych, ruchów politycznych i społecznych», mających za ideał pokój. Wezwał «wszystkich ludzi dobrej woli», aby na całym świecie jako «Dzień Pokoju» obchodzono 1 stycznia, początek roku kalendarzowego. Papież podkreślił, że «nie ma to być inicjatywa wyłącznie nasza, religijna, to znaczy katolicka. Pożądane jest, by przyłączyli się do niej wszyscy prawdziwi przyjaciele pokoju, jak gdyby była to ich własna inicjatywa, oraz by wyrażała się ona w dowolnych formach». Paweł VI pisał przed 40 laty, że Kościół katolicki «zamierza jedynie poddać myśl» oraz przypomnieć swym synom i córkom konieczność obrony pokoju. Świat był wówczas udręczony. W roku 1967 zaczęły się bombardowania Wietnamu, a w Ziemi Świętej miała miejsce «wojna sześciodniowa» między Izraelem i jego arabskimi sąsiadami. W roku 1968 była «praska wiosna» i majowe rozruchy w krajach zachodniej Europy. Wezwanie Pawła VI miało na świecie szeroki oddźwięk. Trafiło na wielkie oczekiwanie. Było kontynuacją encykliki Jana XXIII «Pacem in terris» i konstytucji Soboru Watykańskiego II «Gaudium et spes». Przez 40 lat Papieże regularnie wystosowują co roku to orędzie, rozwijając je w wielorakich aspektach: wychowania, rozbrojenia, polityki międzynarodowej, duchowości, prawa, ekonomii, ochrony środowiska. Papieskie orędzia to obszerny korpus refleksji i doktryny, naglące wezwanie do dialogu, nawrócenia i przebaczenia. Jest to bardzo cenna służba sprawie pokoju. Świat niestety nadal cierpi wskutek nienawiści, terroryzmu i wojny. Codziennie słyszymy wiadomości o śmierci. Właśnie dlatego wciąż trzeba będzie słów pokoju. Kościół i Papież nadal będą dawać stały wkład. Jak przypomniał nam Benedykt XVI, podtrzymywani są nadzieją silniejszą od nienawiści i śmierci”.