Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął 11 kwietnia uchwałę w 65. rocznicę wybuchu Powstania w Getcie Warszawskim. W specjalnym, przyjętym przez aklamację dokumencie podkreślono, iż bohaterski zryw, w obronie godności ludzkiej, wielu powstańców okupiło życiem.
Uchwałę odczytał Marszałek Sejmu, Bronisław Komorowski. Rozpoczynając trzeci dzień 13. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Marszałek Komorowski zaproponował przyjęcie specjalnej uchwały upamiętniającej powstanie w Getcie Warszawskim. W dokumencie czytamy, iż w obronie ludzkiej godności 19 kwietnia 1943 r. żydowscy Powstańcy chwycili w Warszawskim Getcie za broń. „Nieliczna grupa słabo uzbrojonych bojowców, reprezentujących głównie Żydowską Organizację Bojową, pod flagami polską i żydowską stawiała dramatyczny opór niemieckim okupantom dokonującym całkowitej likwidacji Warszawskiego Getta”. Jak podkreślono, Warszawa po raz kolejny - tak jak w 1939 r. i później, w roku 1944 - była świadkiem bohaterstwa i ofiarności w heroicznej walce z dysponującym olbrzymią przewagą wrogiem. „Wielu Powstańców okupiło życiem ten tragiczny bój” - podkreślono. Jak dodano wspierało ich Polskie Państwo Podziemne, dostarczając broń, amunicję i żywność, podejmując akcje zbrojne, a przede wszystkim przekazując Warszawie i światu informacje o tej heroicznej walce. „Trwające około miesiąca Powstanie w Getcie Warszawskim stało się symbolem męstwa i ofiarności” - podkreślili posłowie. Na zakończenie specjalna uchwała podkreśla, iż „Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 65. rocznicę Powstania w Getcie Warszawskim składa hołd wszystkim ofiarom i bohaterom tego Powstania, którzy swym poświęceniem zasłużyli na najwyższy podziw, szacunek i pamięć”. Powstanie w Getcie Warszawskim wybuchło 19 kwietnia 1943 roku. Trwało niespełna miesiąc. Miało miejsce podczas zarządzonej przez Heinricha Himmlera akcji ostatecznej likwidacji getta, polegającej na systematycznym przeszukiwaniu dzielnicy i wyłapywaniu resztek kryjącej się ludności. Siły powstańcze liczyły zaledwie ok. tysiąca słabo uzbrojonych bojowników. W samym getcie znajdowało się wówczas 50-60 tys. ludzi (wobec niemal pół miliona w szczytowym okresie jego zaludnienia). W starciach zginęło ok. 7 tys. Żydów, ponad 6 tys. spłonęło żywcem, ok. 50 tys. zostało wywiezionych do obozu zagłady w Treblince.
W kilkuset kościołach w Polsce można bezgotówkowo złożyć ofiarę.
Na placu Żłobka przed bazyliką Narodzenia nie było tradycyjnej choinki ani świątecznych dekoracji.