Rzeczpospolita bzdurzy o cenach "kościelnych rozwodów"

O ile w procesie rozwodowym sąd państwowy bada, czy małżeństwo rzeczywiście się rozpadło (czy nastąpił tzw. zupełny i trwały rozkład pożycia), o tyle sąd kościelny koncentruje się na jego początkach. Sprawdza, czy istniały przeszkody niepozwalające na zawarcie małżeństwa. Zasadniczo więc jeden proces nie ma wpływu na drugi – dlatego dowody zgromadzone na potrzeby rozwodu cywilnego rzadko przydają się w kościelnym. Zresztą ok. 2/3 małżeństw jest już po rozwodzie orzeczonym przez sąd państwowy. – Takie osoby mają już zwykle nowe rodziny, ale męczy je nierozwiązana sprawa ślubu kościelnego – mówi Małgorzata Baran, kanonistka (absolwentka KUL), która doradza w tych sprawach w Stalowej Woli. – Chodzi o to, że np. nie mogą otrzymać rozgrzeszenia czy przystępować do komunii. – Mniej więcej jedna trzecia osób występujących o rozwód kościelny jest jeszcze, przynajmniej formalnie, w związkach cywilnych, a nieraz wręcz uzależnia zgodę na rozwód państwowy od uzyskania tego kościelnego – wskazuje Marcin Krzemiński. Przed sądami kościelnymi mogą bronić tylko specjalni adwokaci kościelni – do niedawna byli to wyłącznie księża, a teraz także osoby świeckie (trzeba mieć skończone prawo kanoniczne i specjalną "aplikację" kościelną). Proces kościelny trwa 1,5 – 2,5 roku, a dla stwierdzenia nieważności małżeństwa potrzebne są zgodne wyroki dwóch instancji (zwykle sądu diecezjalnego i metropolitarnego). Nie odbywają się rozprawy w potocznym znaczeniu, ale są np. przesłuchania świadków, w których nie uczestniczą małżonkowie. Tych ostatnich też wysłuchuje się osobno. Kuria nie wydaje żadnych dokumentów z procesu poza wyrokiem z uzasadnieniem. Dokumentem tym podsądni mogą dysponować dowolnie (np. złożyć go w sądzie państwowym). Opłaty sądowe są w poszczególnych sądach różne – zwykle wynoszą od 600 do 1000 zł. Bywa, że sądy uzależniają je od zarobków podsądnego (np. 2/3 pensji). Od redakcji portalu Wiara.pl Nie ma żadnych "kościelnych rozwodów". Nawet tak zwanych. Dlatego zdanie "W ubiegłym roku wnioski o uznanie nieważności małżeństwa od samego początku (tak się poprawnie nazywa ów kościelny rozwód)" jest skandalem. Rozwód jest rozwiązaniem związku, ktory został ważnie zawarty. W Kościele katolickim ważnie zawartego związku małżeńskiego rozwiązać się nie da. Można jedynie uznać, że związek nie został nigdy waznie zawarty. Dlatego autor, który pisze "Kilka lat temu rozwodem kończył się co drugi wniosek rozpatrywany przez sądy kościelne, teraz już dwie trzecie" daje dowód albo całkowitej ignorancji, albo złej woli (istnieje część publicystów, którzy świadomie używają terminu "rozwód kościelny", aby podważać katolickie nauczanie o nierozerwalności małżeństwa).