Abp Gądecki: Sakra bp. Kujawskiego impulsem do rozwoju diecezji

Abp S. Gądecki: Trzeba wyjść od prawdy podstawowej i zasadniczej, że Kościół rodzi się z misji i wtedy, kiedy jest dojrzały, do misji prowadzi. Diecezja poznańska, najstarsza diecezja w Polsce, powstała dzięki misji Kościoła. Sam biskup Jordan, który przyszedł do nas z Rzymu, również był misjonarzem i dzięki temu zrodziła się potem cała struktura hierarchiczna Kościoła katolickiego w Polsce. Wysiłek pierwszych misjonarzy, którzy przychodzili na nasze ziemie w VIII, IX i X w., doprowadził w końcu do chrztu samego władcy. Kościół rodzi się zatem z wezwania: Idźcie i nauczajcie. Znakiem dojrzałości Kościoła jest to, że sam staje się misyjny. W tym sensie staramy się ciągle podkreślać nasz dług w stosunku do Kościoła powszechnego i na miarę naszych możliwości wysyłać też misjonarzy tak, by tam, gdzie są potrzebni, mogli wspomagać miejscowe Kościoły. W takim duchu myślimy o bp. Romualdzie, który po 1040 latach istnienia naszej diecezji staje się znakiem-symbolem misyjnym naszej obecności w Brazylii. Wszystko to prowokuje radość nie tylko moją, bo to może jest mało ważne, ale radość całej archidiecezji, którą przy tej okazji chciałbym wyrazić. Drugą sprawą jest płaszczyzna osobista, tzn. przyjaźń z biskupem nominatem. Cztery lata temu byłem w Palmas na jego zaproszenie. Przyglądałem się jego pracy w seminarium jako rektora oraz tej parafialnej. Razem byliśmy też pośród Indian. To wszystko razem dobrze rokuje na przyszłość. Jest to kapłan w moim przekonaniu bardzo dobrze przygotowany, poważny, ze wszech miar pogłębiony. Myślę, że dla samej diecezji Porto Nacional będzie to też następny impuls do rozwoju. Jest ona przecież ogromna. Obejmuje obszar jednej trzeciej Polski. Jest niezasobna, szczególnie w kapłanów. Bp Romuald na pewno będzie mógł odwoływać się do nas i także do kapłanów w Polsce, którzy są do tego przygotowani, a którzy mieliby ochotę wesprzeć jego diecezję, zresztą nie tylko Kościół brazylijski, ale i Kościół powszechny. To są też moje życzenia do niego kierowane, a jednocześnie podziękowanie Ojcu Świętemu za to, że naszego kapłana diecezjalnego wyniósł do pełni kapłaństwa. Wszyscy razem się spodziewamy, modląc się za niego, że przyczyni się to do dobra diecezji, którą będzie kierował.