Turcja: Nagroda Srebrnej Róży św. Mikołaja dla patriarchy Mesroba II

Wyróżnienie to od czterech lat przyznaje Instytut Ekumeniczny Uniwersytetu we Fryburgu Szwajcarskim wraz z Instytutem Kościołów Wschodnich w Regensburgu w Niemczech. Nagroda przyznawana jest osobom łączącym w sposób szczególny swoje działania na rzecz wiary i kultury, które „świadczą o misji Kościoła w uniwersum świata” oraz „wyróżniającym się w działaniach na rzecz pojednania w Kościele i świecie”. Podczas ceremonii wręczenia nagrody w katedrze Matki Bożej w Stambule rektor Uniwersytetu we Fryburgu, o. Guido Vergauwen podkreślił szczególnie ekumeniczny wymiar posługi, jaką patriarcha Mesrob sprawuje od 10 lat. W laudacji podkreślił jego liczne apostolskie podróże, znakomite stosunki z przedstawicielami tureckich władz, umiejętność zmobilizowania międzynarodowej pomocy dla Armenii, którą w roku 1988 nawiedziło tragiczne trzęsienie ziemi. Mówiąc o uniwersyteckich osiągnięciach Patriarchy nawiązał do imienia jego świętego patrona – Mesroba, twórcy ormiańskiego alfabetu, „dzięki któremu nieprzerwanie od siedemnastu wieków nauka Chrystusowa przekazywana jest ormiańskiemu narodowi, który w wyjątkowy sposób potrafił zachować jedność wiary i rozumu.” W ceremonii wzięło udział kilkunastu przedstawicieli wszystkich wyznań i wspólnot chrześcijańskich obecnych w Stambule, z patriarchą ekumenicznym Bartłomiejem I, nuncjuszem apostolskim bp Antonio Lucibello i wikariuszem apostolskim Stambułu bp Louis Pelâtre. Na uroczystość do stojącej nad Bosforem katedry w stambulskiej dzielnicy Kumkapi przybyli także przedstawiciele korpusu dyplomatycznego i konsularnego w Turcji. Nagroda Srebrnej Róży pragnie nawiązywać do papieskiej Złotej Róży, która, jak przypomniał rektor Vergauwen, przyznawana była katolickim monarchiniom (ostatnio Wielkiej Księżnej Luksemburga w 1956 r), a także sanktuariom maryjnym. Srebrna Róża św. Mikołaja powstaje w warsztatach benedyktyńskiego klasztoru w Münsterschwarzach, jest przed wręczeniem błogosławiona przez Biskupa Rzymu, po czym 6 grudnia składana na grobie św. Mikołaja w Bari. Na uroczystości obecny był także rektor bazyliki św. Mikołaja w tym mieście, O. Damiano i burmistrz Bari. Poprzednio Srebrną Różę otrzymali prawosławny metropolita Kaliningradu i Smoleńska, Cyryl, matka Józefina, przełożona największego żeńskiego klasztoru w Varatec, liczącego ponad 500 mniszek i bp Eleuterio Fortuno z Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. W skład kapituły nagrody wchodzą O. Guido Vergauwen, OP, rektor Uniwersytetu we Fryburgu Szwajcarskim, wykładowczyni teologii dogmatycznej tego uniwersytetu, dr Barbara Hallensleben, członkini Międzynarodowej Komisji Teologicznej oraz bp Nikolaus Wyrwoll, dyrektor Instytutu Kościołów Wschodnich w Regensburgu, konsultor katolickiego episkopatu Niemiec i Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan. Mimo poważnej choroby patriarcha Mesrob II osobiście odebrał nagrodę. Od pewnego czasu pojawiają się głosy domagające się ustąpienia obecnego i wyboru nowego patriarchy, Synod Kościoła Ormiańskiego w Turcji zadecydował, że Mesrob II pozostanie oficjalnie patriarchą do śmierci, a codziennymi sprawami kierować będzie nadal wyznaczony przez niego zastępca, wikariusz generalny, 54-letni arcybiskup Aram Atesyan. Abp Atesyan powiedział KAI, że synod chce uniknąć podjęcia zbyt pochopnej decyzji, gdyż choroba patriarchy jest dopiero w fazie początkowej. „Nie możemy pozbyć się patriarchy tylko dlatego, że jest chory. Jesteśmy chrześcijanami, do końca wierzymy w cud” - dodał. Abp Atesyn przyznał też, że największym problemem Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego jest brak duchownych. Obecnie posługuje 2 biskupów i 22 księży. 15 kościołów pozostaje zamkniętych z powodu braku kapłanów, a studia teologiczne odbywa aktualnie tylko 4 seminarzystów. Ormiański Kościół Apostolski jest największą wspólnotą chrześcijańską w Turcji i liczy ok. 70 tys. wyznawców. Mesrob II urodził się 16 czerwca 1956 w Stambule w rodzinie ormiańskiej jako Minas Wartan Mutafyan. Kształcił się w szkole amerykańskiej w Stuttgarcie i na Uniwersytecie Memphis w Stanach Zjednoczonych. W 1977 został diakonem, a 13 maja 1979 przyjął w swym mieście rodzinnym święcenia kapłańskie. Uzupełniał następnie studia m.in. na Uniwersytecie Hebrajskim i w Instytucie Amerykańskim w Jerozolimie. Po powrocie do kraju w 1982 pełnił różne urzędy w swym Kościele. 21 września 1986, w wieku 30 lat, w duchowym centrum Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego w Eczmiadzynie został konsekrowany na biskupa, po czym pracował w Patriarchacie Ormiańskim Konstantynopola. Odpowiadał tam m.in. za kontakty i stosunki ekumeniczne. W latach 1988-89 kształcił się na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza z Akwinu (Angelicum) w Rzymie. W 1998 Święty Synod Patriarchatu Konstantynopolskiego Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego wybrał go na nowego patriarchę. Od wiosny ubiegłego roku cierpi na szybko postępującą chorobę mózgu, która w znacznym stopniu ogranicza pamięć i powoduje brak koncentracji.