Nie kupuję

Od dawna wiadomo, że jednym ze sposobów na uratowanie podupadającego tytułu czy wydawnictwa jest wywołanie skandalu. Autorzy tych prowokacji z góry zakładają, że wiele osób i instytucji zacznie protestować, szybko znajdą się obrońcy i oskarżyciele. Pierwsi powołają się na wolność, drudzy na normy etyczne. Zaś skutek będzie jeden – zwiększenie sprzedaży i zysków. W dodatku bez zbędnych kosztów, bo te poniosą inni, wprzęgający w kampanię najostrzejsze pióra i dający często najlepsze czasy antenowe. Jak radzą sobie z tymi problemami społeczności, mające dłuższą tradycję wolnego rynku i demokracji? Jednym ze sposobów, zresztą bardzo skutecznych, jest po prostu bojkot. Propagujesz pseudo wartości, naruszasz czyjeś uczucia, angażujesz się w przedsięwzięcia moralnie wątpliwe? Masz do tego prawo. Możesz to robić, ale nie za moje pieniądze. Protestuję bojkotując twoje towary i usługi, czyli po prostu nie kupuję. Okazuje się, że dopisanie firmy czy tytułu do listy na którejś z wielu witryn internetowych oraz rozdawanie ulotek o treści „nie kupuję bo…” jest o wiele skuteczniejsze niż długie elaboraty tzw. autorytetów i protesty opatrzone tysiącami podpisów. Wiele koncernów wycofało się ze sponsorowania nie akceptowanych społecznie inicjatyw tylko z tego powodu, że drastycznie spadała sprzedaż ich towarów i usług. W Polsce ciągle jeszcze pokutuje błędne przekonanie, że wszelkie skandale finansowane są z cudzych, w domyśle państwowych, pieniędzy, stąd ta właśnie instytucja powinna stać na straży ładu moralnego. Trzeba więc jasno powiedzieć, że – po pierwsze – skandale i niemoralne programy finansowane są przez tych, którzy produkty wytworzone przez ich twórców kupują. Po drugie państwo, zwłaszcza o tak rozwiniętym systemie osłon socjalnych jak nasze, siłą rzeczy jest zainteresowane instytucją przynoszącą duże dochody, bo za nimi idą podatki, hojną ręką rozdawane w postaci różnych świadczeń zapomogowych. Być może czytelnik oczekuje, że na koniec autor zaproponuje krótką listę towarów i tytułów, jakie katolik powinien bojkotować. Otóż nie zrobi tego z kilku powodów.

1. Taka lista jest kolejną reklamą;
2. Skutkiem publikacji prawdopodobnie byłby proces o naruszenie dóbr i związany z nim szum medialny, czyli kolejna reklama;
3. Wspomniana sprawa sądowa wymagała by wydania sporej sumy pieniędzy na procesy i obronę. Po co, skoro środki te lepiej przeznaczyć choćby na pomoc wołającym o ratunek dzieciom z Konga niż na promowanie kolejnego skandalisty.

Dlatego zamiast listy towarów i tytułów proponuję coś, co już dawno się sprawdziło. Nie kupuj. Nic tak skutecznie nie powstrzymuje zamiarów wywołania kolejnej obrazoburczej awantury jak wizja upadku i bankructwa.