Bogactwo charyzmatów i praca: III wydanie Leksykonu zakonów B. Łozińskiego

Publikacja była bestsellerem na rynku księgarskim i rozeszła się w wielotysięcznym nakładzie. Promocja książki, wydanej przez KAI odbyła się 29 maja w Warszawie. Autor „Leksykonu” zwrócił uwagę, że w porównaniu z I wydaniem, które ukazało się 11 lat temu, przybyło kilkadziesiąt instytutów życia konsekrowanego - w 1998 było ich 212, obecnie jest 244. Po 1989 r. osiedliło się w Polsce 50 rodzin zakonnych. Czy istnieje spadek powołań? - Na to pytanie autor odpowiedział twierdząco. Ogólny spadek jest 7,5-procentowy. - Nie nazwałbym tego kryzysem - zastrzegł Łoziński. Zwrócił uwagę, że niezwykłym zjawiskiem jest aktywizacja zakonów. W pierwszym wydaniu opisanych było tysiąc dzieł, prowadzonych przez instytuty życia konsekrowanego, obecnie opisane są dwa tysiące dzieł. Autor pozytywnie ocenił pracę Komisji Majątkowej. Mimo marginalnych nieprawidłowości w odzyskaniu zagrabionych przez komunistów majątków, zwrot mienia był ważnym elementem w odzyskaniu bazy materialnej, umożliwiającej prowadzenie przez zakony rozmaitych dzieł. Jest wśród nich ponad 800 placówek edukacyjnych wszystkich szczebli i prawie 400 charytatywnych. - Nie jest to tylko prosta odbudowa zniszczonych kiedyś inicjatyw, ale także podejmowanie, bardzo szybkie nowych wezwań, takie jak przeciwdziałanie narkomanii czy pomoc chorym na AIDS. Wśród ujawniających się tendencji w rozwoju życia konsekrowanego Łoziński dostrzega próby zainstalowania się nowych zgromadzeń, szczególnie włoskich i hiszpańskich, szukających w Polsce nowych powołań. Mit Polski jako kopalni powołań został szybko zweryfikowany, więc wiele placówek nowych zgromadzeń jest likwidowanych. Zdaniem autora uwidacznia się też chęć dzielenia się duchowością ze świeckimi - przy klasztorach powstają domy rekolekcyjne, organizowane są dni skupienia. Wspólnoty zakonne podejmują też bardzo szybko nowe wezwania - po reformie oświaty w 1999 założyły ok 40 gimnazjów. Specyfiką życia konsekrowanego jest także fakt, że zakony kontemplacyjne nie odczuwają spadku powołań. Urszulanka szara m. Jolanta Olech SJK, długoletnia przewodnicząca Konsulty Wyższych Przełożonych Zgromadzeń Żeńskich zachęcała, by na zakony spojrzeć w nowy sposób - dostrzec ich dynamizm, aktywne uczestnictwo w misji Kościoła, różnorodność i charyzmaty, dary Ducha Świętego, który działa przez założycieli. Uczestnicy konferencji stwierdzili, że spadek powołań wiąże się nie tylko z kryzysem demograficznym i laicyzacją, ale także z mniejszą dojrzałością młodych ludzi i trudnością podejmowania decyzji na całe życie. Mówiła o tym zarówno urszulanka s. Małgorzata Krupecka SJK, a także prowincjał kamilianów o. Arkadiusz Nowak. - Jest to kruchy materiał - wtórował im kapucyn br. Paweł Teperski OFM Cap, a dominikanin o. Stanisław Tasiemski OP dodał, że wielką raną dla kandydatów do zakonów jest doświadczenie rozwodu rodziców. W czasie konferencji o. Nowak, o. Tasiemski OP, kapucyn br. Teperski OFM Cap. oraz pallotyn ks. Wojciech Sadłoń SAC opowiadali o charyzmatach swoich zakonów, a także o swoich habitach. Brat Teperski stwierdził, że dzisiejsi zakonnicy nie są tak ubodzy jak św. Franciszek, ich habity są jednak znakiem Jezusa zmarłego i zmartwychwstałego w dzisiejszym świecie. O. Tasiemski tłumaczył, dlaczego habity dominikanów są białe (były szyte z niefarbowanego płótna, najtańszego. Przypomniał też, papieże chodzą w białych sutannach, gdyż naśladują św. Piusa V, dominikanina, który po wyborze na następcę św. Piotra nadal chodził w habicie. Polscy dominikanie mają też przywilej noszenia czerwonych pasów jako jedyni na świecie - jest to pamiątka męczenników sandomierskich. O. Nowak mówił o próbie realizowania charyzmatu zgromadzenia - opieka nad chorymi z narażeniem zdrowia i życia. - W dzisiejszych czasach byłoby to trudne, ale gdyby „świńska” grypa przerodziła się w pandemię, kamilianie byliby pierwsi wśród opiekujących się zarażonymi. O. Tasiemski stwierdził, że śladem braci z czasów średniowiecza dominikanie wędrują na Wschód. W Petersburgu prowadzą największa parafię, w Kijowie - Kolegium św. Tomasza. Leksykon zakonów w Polsce zawiera opisy 244 zakonów, zgromadzeń, stowarzyszeń życia apostolskiego i instytutów świeckich, 327 biogramów osób konsekrowanych, ponad 2 tys. adresów i telefonów, oraz placówek, prowadzonych przez osoby konsekrowane. aw / ju., Warszawa