Konsekracja i ingres nowego biskupa opolskiego

„Powołania teologa nie odkryłem sam. Pomógł mi w tym abp Alfons Nossol, posyłając na studia specjalistyczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, po zaledwie roku posługi duszpasterskiej w parafii św. Józefa w Zabrzu. Wcześniej nie widziałem potrzeby wiązania realizacji powołania kapłańskiego z podjęciem powołania teologa. Cieszyłem się, że mogę przekazywać prawdę objawioną, którą inni zgłębili, opracowali i zastawili, i praktycznie to mi wystarczało – wspomina biskup nominat. – W czasie studiów doktoranckich, przez swoiste zmaganie się z przyjęciem powołania teologa, odkryłem prawdę dla mnie fundamentalną: przyjęte kapłaństwo nie jest moją własnością, lecz wspaniałym darem Chrystusa. Zrozumiałem, że nie wolno mi sprawować Kapłaństwa Chrystusowego po swojemu i był to początek mojego zaangażowania się w akademicką teologię” – dodaje. Pod kierunkiem swojego dotychczasowego ordynariusza przygotowywał pracę magisterską, abp Nossol  był też jednym z recenzentów jego pracy habilitacyjnej.

Święcenia biskupie ks. Czaja przyjmie 29 sierpnia. Uroczystość  połączona z ingresem do opolskiej katedry pw. Podwyższenia Krzyża Świętego rozpocznie się o godz. 10.00. Głównym konsekratorem będzie abp Alfons Nossol, a współkonsekratorami – metropolita katowicki abp Damian Zimoń i biskup gliwicki Jan Wieczorek.

Zawołanie biskupie nowego ordynariusza opolskiego jest zaczerpnięte z II modlitwy eucharystycznej. Słowa „Trwać przed Tobą i Tobie służyć” nawiązują też do wezwania  papieża Benedykta XVI, aby modlitwa i kontemplacja poprzedzały działalność, zwłaszcza duchownych.

W herb biskupi wpisany będzie krzyż z wypisanymi na nim słowami „Resurrexi et Tecum sum” (Zmartwychwstałem i jestem z Tobą). Zostanie umieszczony na nim również gołębica – symbol Ducha Świętego. Z krzyża będą wychodzić promienie, a u jego stóp znajdzie się kotwica – symbol nadziei.

Andrzej Konrad Czaja urodził się 12 grudnia 1963 w Oleśnie na Górnym Śląsku. W 1982 roku wstąpił do Seminarium Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie z rąk bp. Jana Bagińskiego przyjął 11 czerwca 1988 r. w Kluczborku. Przez rok pracował  jako wikary w parafii św. Józefa w Zabrzu, a potem rozpoczął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Wiosną 1994 r. obronił doktorat z teologii dogmatycznej („Jedna Osoba w wielu osobach. Pneumatologiczna eklezjologia Heriberta Mühlena”) i rozpoczął pracę na KUL jako asystent w I Katedrze Teologii Dogmatycznej, później także na Uniwersytecie Opolskim na Wydziale Teologicznym.

Andrzej Konrad Czaja urodził się 12 grudnia 1963 w Oleśnie na Górnym Śląsku. W 1982 r. wstąpił do Seminarium Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie z rąk bp. Jana Bagińskiego przyjął 11 czerwca 1988 r. w Kluczborku. Przez rok pracował  jako wikary w parafii św. Józefa w Zabrzu, a potem rozpoczął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Wiosną 1994 r. obronił doktorat z teologii dogmatycznej („Jedna Osoba w wielu osobach. Pneumatologiczna eklezjologia Heriberta Mühlena”) i rozpoczął pracę na KUL jako asystent w I Katedrze Teologii Dogmatycznej, później także na Uniwersytecie Opolskim na Wydziale Teologicznym.

Rozprawę habilitacyjną przygotowywał m.in. w Ekumenicznym Instytucie Johanna Adama Möhlera w Padeborn, gdzie przebywał na dwuletnim stypendium (1996-1998). Recenzentami pracy zatytułowanej „Credo in Spiritum Vivificantem. Pneumatologiczna interpretacja Kościoła jako komunii w posoborowej teologii niemieckiej” byli m.in. abp Alfons Nossol i obecny sekretarz generalny Episkopatu bp Stanisław Budzik. Kolokwium habilitacyjne odbyło się na KUL w listopadzie 2003 r.

Rok później został kierownikiem Katedry Pneumatologii i Eklezjologii na Wydziale Teologii KUL, a także kierownikiem Katedry Zasad Ekumenizmu na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego w Opolu. Pełnił także funkcję kuratora Katedry Teologii Rodziny KUL. Od  2005 ma tytuł profesora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 1999-2003 organizował Tygodnie Eklezjologiczne na KUL.

Ks. Czaja jest członkiem Rady Naukowej Laboratorium „Więzi”. Wraz z Elżbietą Adamiak i Józefem Majewskim opracował podręcznik akademicki teologii dogmatycznej, który ukazał się w serii „Z muszelką” w Bibliotece „Więzi”. Jest autorem licznych prac teologicznych. Opracował też kilkahaseł do „Leksykonu Duchowości Katolickiej” i „Leksykonu Teologii Fundamentalnej”.