Był inspiratorem powstania "Dzienniczka" siostry Faustyny Kowalskiej

Urodził się 1 listopada 1888 roku na Wileńszczyźnie w ubogiej rodzinie szlacheckiej, pielęgnującej tradycje patriotyczne. Mimo to rodzice zadbali o podstawowe wykształcenie dzieci. Wybór drogi życiowej i wczesne odczytanie powołania Michał zawdzięczał moralnej postawie rodziców, ich głębokiej pobożności i miłości rodzicielskiej. 

W 1910 r. Michał Sopoćko rozpoczął czteroletnie studia w Seminarium Duchownym w Wilnie. Cztery lata później rozpoczął swoją kapłańską posługę w parafii Taboryszki koło Wilna. 

W kolejnych latach odbył studia na Uniwersytecie Warszawskim i w Wyższym Instytucie Pedagogicznym. Będąc od 1932 r. spowiednikiem sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, ks. Sopoćko spotkał siostrę Faustynę Kowalską, która od maja 1933 r. została jego penitentką. Spotkanie to okazało się ważne dla obojga. Ona znalazła w nim mądrego spowiednika, który był inspiratorem powstania jej dzienniczka duchowego, a on za jej przyczyną stał się czcicielem miłosierdzia Bożego i stworzył podstawy teologiczne tego kultu. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Jeszcze przed wojną ks. Michał Sopoćko zaczął prowadzić intensywną akcję trzeźwościową w ramach Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego. W latach 50. zorganizował szereg kursów katechetycznych dla zakonnic i osób świeckich, a także wykłady otwarte o tematyce religijnej przy parafii farnej w Białymstoku. W 1962 r. przeszedł na emeryturę, ale do końca swych dni uczestniczył aktywnie w życiu diecezji, pracował naukowo i publikował. 

Zmarł w domu Sióstr Misjonarek w Białymstoku 15 lutego 1975 r. 

30 listopada 1988 r. dokonano ekshumacji zwłok ks. Michała Sopoćki w celu przeniesienia ich do sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku. 28 września 2008 r. w tym właśnie sanktuarium miała miejsce uroczysta beatyfikacja ks. Michała.