Zmiany w "Miles Jesu"

Były przełożony Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa od półtora roku z nominacji Stolicy Apostolskiej kieruje Instytutem Miles Jesu.
W wydanym 28 lipca komunikacie ks. Fischer zaznaczył, że konieczność zmian konstytucji i stylu życia wynikała z rezultatów wizytacji kanonicznej prowadzonej od czerwca 2007 r przez Kongregację ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego oraz Diecezję Rzymską. W jej wyniku zdecydowano na usunięcie ze stanowiska przełożonego z powodu poważnych problemów umysłowych i fizycznych ks. Alfonso Durána.

Podczas wizytacji apostolskiej ujawniono szereg nieprawidłowości i wątpliwych praktyk w życiu zgromadzenia. Pojawiły się także wątpliwości odnośnie do zachowania i pełnienie władzy przez ks. Durána, w tym błędnego rozumienia posłuszeństwa zakonnego. Większość członków Miles Jesu nie zdawała sobie sprawy z niewłaściwego zachowania założyciela Instytutu. Jednym z jego głośniejszych kontrowersyjnych działań było lansowanie procesu kanonizacyjnego królowej Hiszpanii, Izabeli I Kastylijskiej.

25 marca 2009 r. Stolica Apostolska powierzyła osobie z zewnątrz – ks. Barremu Fischerowi kierownictwo Instytutem, który pod jego kierownictwem ma wypracować nowe konstytucje. Ma w nich zostać określony charyzmat, duchowość oraz charakter apostolski tego dzieła, polityka formacyjna i sposób rozeznawania powołań, rewizja polityki finansowej i wszelkich praktyk oraz zwyczajów. Ks. Fischer nie neguje, że wydany publicznie komunikat może być bolesny dla wielu członków Miles Jesu. Zaznacza, że odbudowa Instytutu już ma miejsce i można dostrzec entuzjazm dla wspólnie budowanej przyszłości.

Instytut Miles Jesu został założony 12 stycznia 1964 r. na południowym zachodzie USA przez przybyłego sześć lat wcześniej z Hiszpanii klaretyna, ks. Alphonsusa Maria Durana. Dostrzegał on potrzebę zaangażowania ludzi świeckich, wykształconych zarówno w dziedzinach świeckich jak i teologii, o nienagannym życiu moralnym i głębokiej duchowości, poświęcających się całkowicie przekształcaniu świata w Chrystusie.

Członkowie Instytutu mieszkają w domach, tworząc oddzielne wspólnoty celibatariuszy i celibatariuszek, żyjących we wspólnotach. We domach męskich przebywają także kapłani, których zadaniem jest posługa sakramentalna dla członków Instytutu. Obecnie jego domy są w USA, Indii, Hiszpanii, Nigerii, Włoszech, Czechach, Ukrainie, Polsce (w Lublinie) i Słowacji. Dom generalny znajduje się w Rzymie.