Człowiekowi nie wystarczy ubranie

Francja

Na uwagę zasługuje również działalność Caritas we Francji. Bp Bernard Housset z diecezji La Rochelle, leżącej na północy Bordeaux wyjaśnia, że we Francji istnieje Rada ds. Solidarności, która zrzesza 14 organizacji katolickich zajmujących się działalnością dobroczynną. Jej przewodniczącym jest właśnie bp Housset.

Hierarcha przyznał, że Kościół we Francji przeszedł ogromną przemianę i choć obecnie ma on mniej członków niż przed laty, to jednak „jest w niż dużo żywotności i szczodrości”. „Od 2 lat przeżywamy kryzys ekonomiczny ale pomimo tego ofiarodawcy nie zmniejszyli swoich datków. Być może sami przeżywają trudności ale mimo to nie zmniejszają swego wsparcia dla osób, które są biedniejsze niż oni” – powiedział bp Housset.

Kościół katolicki we Francji nie otrzymuje wsparcia finansowego z budżetu państwa na bieżącą działalność. Pewne środki wspólnota może otrzymać na projekty edukacyjne i kulturalne np. utrzymanie kościołów.

Kościelne instytucje charytatywne starają się nie ograniczać jedynie do doraźnego wsparcia biednych. Caritas Francja odnowiła na przykład działalność wobec osób bezdomnych. Specjalny ośrodek dla nich otwarty jest od 7 rano do południa. Nie serwuje się tam śniadań ale pozwala, by osoby bezdomne same przygotowały sobie posiłek. Potrzebujący mają również do dyspozycji pralki do prania ale uprać swoje ubrania muszą sami.

„Chcemy pomóc im powstać, towarzyszyć im, żeby wydobyć z nich odpowiedzialność i w ten sposób sprawić, że sami będą się rozwijać” – powiedział bp Housset.

Słowacja

Bieda nie zna wyznania, narodowości czy przynależności etnicznej. Dlatego działająca na Słowacji „Harita” Kościoła grecko-katolickiego niesie pomoc nie tylko własnym wiernym. Ekumeniczna działalność na rzecz potrzebujących znalazła swe odzwierciedlenie także w instytucjonalnych rozwiązaniach. Przy Konferencji Episkopatu Słowacji istnieje komisja socjalna, w skład której wchodzą diecezjalne Caritas Kościoła katolickiego ale i „Harita” Kościoła grecko-katolickiego.

Praca na rzecz bezdomnych, chorych, walka z alkoholizmem, organizacja dni abstynencji ale i konferencji tematycznych - to najważniejsze pola działalności „Harity” – wyjaśnia jej dyrektor w metropolii grecko-katolicki Prešov Peter Valicek.

Przyznaje jednak, że instytucja zmaga się obecnie z problemami finansowymi ze względu na światowy kryzys ekonomiczny, bowiem zaledwie 4 proc. dochodów pochodzi ze zbiórki od wiernych. Reszta funduszy pozyskiwana była do tej pory z budżetu państwa lub samorządów lokalnych a tych środków jest coraz mniej. „Niektóre dzieła są zawieszone, ponieważ nie ma ich z czego finansować” – przyznaje Peter Valicek.

Do poszukiwania różnych źródeł finansowania zachęca ks. prałat Anthony Jesus Figueiredo z Papieskiej Rady „Cor Unum”. Jak przyznaje „istnieje dzisiaj pokusa ze strony kościelnych instytucji charytatywnych, by pozyskiwać jedynie pieniądze rządowe”.

Jego zdaniem jednak istnieje niebezpieczeństwo wchłonięcia kościelnych instytucje przez świeckie lub stawiania wymagań przyjęcia w działalności innego niż chrześcijański systemu wartości. „Zamiast my prowadzić katechizację wśród nich, oni zaczynają nauczać nas. Chcemy powrócić do naszej tożsamości, przesłania, piękna naszej działalności charytatywnej” – stwierdza ks. Figueiredo.

Pomoc i formacja

Zdaniem Jorge Nuno Meyera, sekretarza generalny Caritas Europa jednym z zadań dla Caritas jest obecnie przywrócenie Europie, w tym polityce europejskiej, jej chrześcijańskich korzeni i społecznego wymiaru. Jak powiedział, gdy odrzuci się owe korzenie pozostaje jedynie ekonomia.

„Zapomina się o tym, czego człowiek najbardziej potrzebuje. Caritas musi pracować nad tym, co nazywamy polityką miłosierdzia. Pracować, by prawodawstwo europejskie nie zapominało o ludziach ubogich, tych którzy są wykluczeni społecznie” – uważa Jorge Nuno Meyera.

Równie istotna jak wielość projektów prowadzonych przez kościelne instytucje charytatywne w Europie jest ich tożsamość, której podstawy muszą wypływać z wiary. „Filantropia jest dobra, ale katolicka dobroczynność nie jest tym samym co Czerwony Krzyż, nie jest jak jedna z tego typu instytucji” – zwraca uwagę ks. prałat Anthony Jesus Figueiredo.

Jak przypomina, działalność dobroczynna Kościoła przynosi Boga do człowieka. „To osoba jest dla nas najważniejsza, osoba w integralnym ujęciu. Nie tylko w jej potrzebach materialnych, ponieważ istnieje głębsze ubóstwo w osobie ludzkiej, istnieje ubóstwo braku Boga” – uważa.

Kard. Robert Sarah, przewodniczący Papieskiej Rady „Cor Unum” podkreśla, że współcześnie kościelne instytucje pomocowe muszą sobie odpowiedzieć na pytanie „jak działać w sposób ewangeliczny, katolicki, nie tylko humanitarny, filantropijny”. „Staramy się być blisko biednych, jak Bóg był blisko ubogich, a więc reprezentujemy Boga. W tej chwili najważniejszym zadaniem jest przeniknięcie organizacji charytatywnych miłością Boga” – uznał kard. Sarah.

Jak dodał, źródłem działalności np. Caritas jest Bóg, to On inspiruje nasze działanie, „bo człowiek potrzebuje nie tyko pożywienia ale także miłości. Nie wystarczy dać człowiekowi pożywienie lub ubranie, ale trzeba mu pokazać, że się go kocha”.

„Nie potrzebujemy pieniędzy, pożywienia, mamy go dość na świecie. Prawdziwą potrzebą człowieka dzisiaj jest Bóg. Musimy przynieść Boga do ludzi. To zadanie kościelnych organizacji charytatywnych” – uznał przewodniczący Papieskiej Rady „Cor Unum”.