Relikwie Królowej z Wawelu do Wilna

„To jest nasza królowa. Mamy nadzieję, że teraz jeszcze bardziej się nami zaopiekuje i pomoże w zjednoczeniu Litwinów i Polaków, żeby była między nami wielka miłość” – mówiła Regina Karpowicz z Wilna, tuż po otrzymaniu w niedzielę na Wawelu przez delegację polsko-litewską relikwii św. Jadwigi.

„Myślimy, że dalej będzie pomagać tak Litwinom, jak i Polakom, całej Litwie wzrastać w wierze” – dodaje Alicja Dacewicz, która przybyła do Krakowa w kilkunastoosobowej delegacji. „Wiążemy wielkie nadzieje z tą relikwią” – mówią jednym głosem kobiety.

„Po siedmiu wiekach spocznie wśród tych, którym przyniosła wiarę” – cieszą się z kolei wileńscy franciszkanie, do których kościoła trafią relikwie.

Proboszcz katedry na Wawelu, ks. Zdzisław Sochacki – który za zgodą kardynała Stanisława Dziwisza, uroczyście przekazał doczesne szczątki Świętej – życzył, aby te relikwie pomogły w kształtowaniu idei, które głosiła i praktykowała Królowa.

Ksiądz prof. Kazimierz Panuś z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie życzył delegacji Litwinów i Polaków, aby relikwie były z nimi na ich drodze do świętości.

Rektor wileńskiego kościoła o. Marek Deffllaf powiedział KAI, że zaraz po ich powrocie do Wilna odbędą się rekolekcje adwentowe ze św. Jadwigą. Nauki wygłosi ks. dr hab. Stanisław Koczwara z Instytutu Teologii w Wilnie. A relikwie zostaną umieszczone w ołtarzu dopiero tuż przed rocznicą kanonizacji św. Jadwigi – 5 czerwca 2011 r.

Św. Jadwiga żyła w XIV w. Była królową Polski. Zostając żoną wielkiego księcia litewskiego Władysława Jagiełły, zaniosła Litwie chrześcijaństwo. Uprawiała działalność charytatywną. Otaczała opieką liczne szpitale. Fundowała je i uposażała. Stawała również w obronie ludzkiej godności. Świętą ogłosił ją papież Jana Paweł II 8 czerwca 1997 r. w Krakowie.

Franciszkanie przybyli na Litwę jako jedni z pierwszych. Byli tam już w XIV w. Do kasaty carskiej zakon pełnił ważną rolę w dziejach Wielkiego Księstwa Litewskiego. W latach 30. XX w. franciszkanie odzyskali świątynię i klasztor. Po II wojnie światowej komuniści znów je zamknęli. Dopiero po odzyskaniu przez Litwę niepodległości w 1998 r. oddano budynki franciszkanom. Kościół franciszkanów leży w najstarszej części miasta Wilna.