Marburg i cholera wystawiają na próbę system opieki zdrowotnej krajów Afryki

Etiopia potwierdziła swój pierwszy w historii wybuch wirusa Marburg, wirusa spokrewnionego z wirusem Eboli, wywołującego gorączkę krwotoczną.  Jego początkowe objawy mogą przypominać inne choroby, a śmiertelność w przypadku zakażenia wynosi od 24 nawet do 90 procent.

Jednocześnie w różnych częściach kontynentu szerzy się cholera. Prędkość rozprzestrzenienia się tej choroby jest najszybsza od 25 lat.

Kryzysy związane z obiema chorobami, stanowią poważne zagrożenie dla mieszkańców obszarów dotkniętych epidemią. Jednocześnie ujawniają głębszy problem, niewydolności systemu opieki zdrowotnej w rejonie.

Marburg wzbudza strach i dezorientację w wiejskich regionach Etiopii, w miarę napływu informacji o wirusie. Ten wysoce zakaźny i często śmiertelny patogen zmusił Światową Organizację Zdrowia i Africa CDC do pilnego tworzenia punktów izolacyjnych oraz dostarczania środków ochrony osobistej.

Również bliskość ogniska choroby do granicy z Sudanem Południowym budzi obawy o rozprzestrzenienie się infekcji na inne kraje.

W tym samym czasie cholera dotyka społeczności krajów od Angoli po Mozambik. Odnotowano już tysiące zachorowań, setki ludzi zmarły, a fale kolejnych zakażeń potęgują skażone źródła wody i brak dostępu do bezpiecznych ujść.

Sytuację pogarszają sezonowe powodzie lub susze oraz masowe przesiedlenia, a szpitale nie są w stanie poradzić sobie z rosnącą liczbą pacjentów. Dla wielu rodzin dostęp do czystej wody i podstawowej opieki zdrowotnej jest wręcz niemożliwy.

Te równoczesne kryzysy pokazują nie tylko skalę zagrożenia epidemiologicznego, lecz także chroniczne przeciążenie placówek medycznych, braki w systemach wczesnego ostrzegania oraz podatność na choroby społeczności żyjących w przeludnionych lub tymczasowych osiedlach.

Podwójny kryzys zdrowotny, jakiego obecnie doświadcza  Afryka jest ostrzeżeniem, że nawet choroby możliwe do opanowania mogą szybko wymknąć się spod kontroli, jeśli podstawowe problemy systemowe nie zostaną rozwiązane.

Wyzwaniem pozostaje wzmacnianie infrastruktury zdrowotnej, inwestycje w wodę i sanitację oraz wsparcie dla pracowników medycznych, którzy są na pierwszej linii przeciwdziałania rozprzestrzeniania się chorób.