Prawda w wychowaniu

W tegorocznym spotkaniu wzięło udział ok. 300 osób – nauczycieli, pedagogów, katechetów oraz wszystkich, którym bliska jest troska o młodego człowieka. Temat dotyczył Prawdy w wychowaniu. Mówi Psalmista: "Twoje światło jest pochodnią dla stóp moich". Niech te słowa oświecają nasze nasze tegoroczne rozważania – powiedział na koniec homilii ks. dr Jan Seremak CSMA, który przewodniczył Mszy św. o godz. 17.00 na rozpoczęcie obrad. Po kolacji uczestnicy sympozjum przeszli do auli Michalickiego Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych, by wysłuchać pierwszego referatu. Czy można młodzież nauczyć odpowiedzialności? – na tak ujęte pytanie próbował dać odpowiedź w swoim wystąpieniu ks. dr Maciej Bała, prodziekan Wydziału Filozofii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Odwołując się do filozofii Hansa Jonasa, w niezwykle interesujących słowach, wspartych pokazem multimedialnym, ukazał on prawdę o odpowiedzialności oraz odpowiedzialność za prawdę, zatrzymując się dłużej nad zagadnieniem odpowiedzialności za słowo. Drugi dzień obrad rozpoczął się również od Mszy św. Przewodniczył jej i słowo Boże wygłosił bp Marian Rojek, sufragan archidiecezji przemyskiej. Ks. Biskup zachęcił zebranych, by nie lękali się trudu poszukiwań prawdy. Jesteśmy jak muzycy, którzy przez długie godziny mozolnie muszą wystukiwać gamy i pasaże. Nie traćmy jednak nadziei – z czasem przyjdzie i Chopin – zakończył swoją homilię bp Marian. Po Eucharystii uczestnicy sympozjum przeszli do auli, gdzie odbyła się II sesja obrad. Dr Sabina Zalewska (UKSW Warszawa) poruszyła zagadnienie Osobowościowych kompetencji nauczyciela. Po przedstawieniu bogatej galerii (nauczyciel – filozof, rentgen, pesymista, spiskowiec, encyklopedysta, perfekcjonista), wiele słów poświęciła autorytetowi nauczyciela. Co czyni z nauczyciela mistrza? – zapytała prelegentka. I wskazała kilka cech: wewnętrzna prawda, osobista dyscyplina oraz wytrwałość w podążaniu wybraną drogą. W dyskusji głos zabrało kilka osób, m.in. wspominając ze swej przeszłości nauczycieli, którzy stali się dla nich mistrzami. O Życiu prawdą, działaniu w prawdzie jako celu wychowania mówił w swoim referacie ks. prof. dr hab. Paweł Bortkiewicz TCh, dziekan Wydziału Teologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Ks. Profesor, posługując się bardzo oryginalną grą słów, wskazał na smutne zjawisko obserwowane w społeczeństwie, mianowicie, że zamiast żyć "anamnezą" (przypominaniem sobie, co daje zakorzenienie w tradycji i umacnia tożsamość) wielu pogrąża się w "amnezji" (totalnym zapomnieniu), skazując się tym samym na wykorzenienie. Jako najpilniejsze zadanie w tym sporze o pamięć, ks. Profesor wymienił: ukazywanie celowości ludzkiego życia, porządkowanie pojęć, afirmacja siebie oraz swego życia (Zamiast iluzorycznie tęsknić za mistyką gór, spróbujmy przyjąć i ukochać mistykę błotnistej drogi prowadzącej do mego podwórka), a także troskę o formację sumienia. Ostatni referat dr Agnieszki Jaworskiej (KUL) odsłonił żywotny aspekt prawdy wychowawczej i stanowił wnikliwą podpowiedź Jak pracować z uczniem nadpobudliwym? Podsumowaniem sympozjum była dyskusja panelowa skupiona wokół pytania Czy prawda może wyzwolić? Piękną myśl wyraził w swoim wystąpieniu Kazimierz Mazur, były dyrektor LO im. M. Kopernika w Krośnie. Zachęcił do odwagi wyjścia z tłumu, by poszukiwać prawdy w ciszy, nieraz samotności. Wzorem może być Jan Paweł II – tak często samotny, a raczej sam na sam z Bogiem. Spotkanie zakończyło się wspólnym obiadem w gmachu LO przy Niższym Seminarium Duchownym. Słowa szczególnej wdzięczności za organizację sympozjum należą się dyrektorom michalickich szkół w Miejscu Piastowym: ks. Leszkowi Przybylskiemu (głównemu organizatorowi) i ks. Jerzemu Sosińskiemu.