Za kogo katolicy modlą się 2 listopada

Uczciwszy 1 listopada (uroczystość Wszystkich Świętych) triumf tych wiernych, którzy już weszli do nieba, 2 listopada Kościół wspomina wszystkich, którzy w czyśćcu pokutują za swoje grzechy. Obchodzone (według kalendarza rzymskokatolickiego) następnego dnia po uroczystości Wszystkich Świętych Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych wprowadził opat benedyktynów w Cluny, św. Odylon w roku 998. Bardzo szybko zwyczaj ten przyjął się w całym Kościele. Idea dnia poświęconego zmarłym wiernym wywodzi się z życia klasztornego. Już Reguła św. Izydora z Sewilli (zm. 636) nakazuje odprawianie Mszy św. za wszystkich zmarłych w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego. Niektóre Kościoły za zmarłych modliły się następnego dnia po uroczystości Objawienia Pańskiego. Św. Odylon wybrał 2 listopada ze względu na obchodzoną poprzedniego dnia uroczystość Wszystkich Świętych. Ta data ma przypominać, że Kościół raduje się chwałą swoich świętych, ale nie zapomina o tych, którzy jeszcze nie doszli do jej pełni. Aby przyjść im z pomocą przedstawia Bogu modlitwy i odpusty zyskane przez żyjących, a przede wszystkim ofiarę Chrystusa uobecniającą się w Mszy św. Odpust zupełny za dusze w czyśćcu cierpiące można uzyskać w Dzień Zaduszny przez pobożne nawiedzenie kościoła, odmówienie „Ojcze nasz” i „Wierzę”, modlitwy w intencji Ojca Św., odprawienie spowiedzi i komunii św. zachowanie wolności od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu. Odpust za zmarłych można ofiarować także w dniach 1-8 listopada odwiedzając pobożnie cmentarz, modląc się za zmarłych i spełniając przy tym zwykłe warunki odpustu. W roku 1915 w czasie wielkiej wojny światowej papież Benedykt XV na prośbę opata-prymasa benedyktynów pozwolił kapłanom całego Kościoła odprawiać w tym dniu trzy Msze święte. Jedną ofiarują według własnej intencji, drugą za wszystkich wiernych zmarłych, a trzecią według intencji papieża. Gdy dzień 2 listopada wypada w niedzielę, odprawia się Mszę z Wspomnienia wszystkich wiernych zmarłych.