Kraków: Pogrzeb prof. Jana Błońskiego

Brak komentarzy: 0

KAI/sx

publikacja 22.02.2009 20:53

Wybitny historyk literatury, krytyk, tłumacz i eseista prof. Jan Błoński został 21 lutego pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Profesor zmarł 10 lutego w wieku 78 lat, po długiej i ciężkiej chorobie.

W uroczystościach pogrzebowych uczonego uczestniczyła rodzina, jego przyjaciele i uczniowie. Obecni byli przedstawiciele Uniwersytetu Jagiellońskiego z rektorem prof. Karolem Musiołem, delegacje krakowskich wydawnictw, instytucji kultury i nauki. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył bp Jan Zając. Homilię wygłosił ks. Adam Boniecki, który podkreślał, że odszedł od nas nie tylko wielki uczony, ale wielki człowiek. – Był człowiekiem ducha. Jego pasją był świat ludzkiego ducha – mówił redaktor naczelny „Tygodnika Powszechnego”. Zaznaczył on, że zmarły profesor właśnie tak traktował literaturę. - Jego miłością i pasją życia nie była literatura w rozumieniu artystowskim, ale człowiek, który ją tworzy, który ją odbiera. Był pasjonatem człowieczeństwa; człowieka, który jest piękny na obraz i podobieństwo Boga, ale i straszny, bo skażony przez szatana pychy i inne demony – zauważył ks. Boniecki. Dodał, że prof. Błoński był „człowiekiem ducha” i w tym znaczeniu „człowiekiem słowa”, które – według Zmarłego - „nie potrzebuje alibi pożytku, wsparcia moralności albo gwarancji filozofii, jest tylko ekspresją człowieka i urokiem rzuconym na bliźniego”. Zasługi prof. Jana Błońskiego wspominał m.in. rektor UJ prof. Karol Musioł. – Był nauczycielem, który uczył dorosłych. Ja bym powiedział: był profesorem profesorów. Na uniwersytecie będzie nam go brakowało, ale mogę powiedzieć z pewnością, że uniwersytet odwdzięczy się panu profesorowi tym, czym może najpiękniejszym - pamięcią – podkreślił. Prof. Jan Błoński był wybitnym krytykiem literackim, tłumaczem, absolwentem polonistyki UJ, uczniem Kazimierza Wyki. Uznanie w świecie literackim przyniosły Błońskiemu przede wszystkim jego studium "Mikołaj Sęp Szarzyński a początki polskiego baroku" oraz interpretacje dzieł klasyków XX wieku: Prousta, Becketta, Stanisława Ignacego Witkiewicza. Pisał też o Gombrowiczu, Miłoszu i Mrożku. W 1987 r. w „Tygodniku Powszechnym” ukazał się jego tekst „Biedni Polacy patrzą na getto”, oceniany jako niezwykle ważny dla stosunków polsko-żydowskich. Błoński był laureatem m. in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich, Nagrody im. Kazimierza Wyki, Nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego. Był odznaczony Złotym Medalem "Gloria Artis".

Pierwsza strona Poprzednia strona Następna strona Ostatnia strona