Duchowni w liczbach
W marcu ukaże się „Spis Duchowieństwa w Polsce” opracowany przez ISKK. Obejmuje on polskich księży – diecezjalnych i zakonnych, pracujących w Polsce, i za granicą, a także braci zakonnych.
Zawiera 24 tys. nazwisk, informacji o miejscu pracy, pełnionych funkcjach. Jako katalog osób duchownych nawiązuje do rozpoczętej w XVI wieku praktyki sporządzania schematyzmów diecezjalnych.
Schematyzmy diecezjalne zawierały początkowo spisy kanoników katedralnych, kolegiackich i zmarłych duchownych z diecezji. Od XVIII wieku zaczęto w schematyzmach umieszczać również wykazy duchowieństwa. Pierwotnie wydawano schematyzmy w połączeniu z przepisami kościelnymi (tzw. rubrycelami). Dopiero od XX wieku schematyzmy funkcjonują jako osobne dokumenty.
W XX wieku pojawiają się również ponaddiecezjalne spisy duchowieństwa. Taki przygotowany przez L. Bogusławskiego i Ed. Statkiewicza w 1913 spis duchownych zawiera nazwiska i adresy księży diecezjalnych w Królestwie Polskim. Zygmunt Adam Czarnicki wydaje w 1925 roku w Krakowie Schematyzm Kościoła rzymsko-katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej. Przed wojną ostatni spis duchowieństwa zawarty został w wydanym w Warszawie Informatorze Kościoła Katolickiego w Polsce 1936-1937.
