Większość cierpień to owoc lęku przed cierpieniem.
Kiedykolwiek mogę okazać troskę duszpasterską o chorych, chętnie to czynię – pisze Ojciec Święty. – Pragnę, by oni sami umacniali się w zdrowiu, a ci, którzy się nimi opiekują, wierniej wypełniali swą misję
Papież na szczyt humanitarny.
Chłopiec uśmiecha się szeroko, błyszczą jego brązowe wielkie oczy. Szczerzy do nas swoje brudne ząbki. Lubi nas, bo jesteśmy Polakami. Znajdujemy się w Libanie, przy granicy z Syrią.
To było do przewidzenia. To nie mogło przejść bez protestu. „Chrześcijanie chcą głośno mówić o tym, że ich bracia w wierze są prześladowani? Niedoczekanie! Dotychczas cierpieli w milczeniu, po co więc zmieniać tę wygodną dla otoczenia sytuację?"
Prezentujemy miniraport o ostatnich dokonaniach Polaków w zimowym zdobywaniu najwyższych gór Ziemi.
„Cierpieniu – prawdę, umarłym – modlitwę. Miejsca polskiej pamięci w Rosji” - wystawę przygotowaną przez Naukowo-Badawcze Centrum „Memoriał” z Sankt Petersburga można oglądać w Centrum Edukacyjnym IPN Przystanek Historia.Zdjęcia: Tomasz Gołąb /Foto Gość
Ksiądz dr hab. Tadeusz Pabjan ostatni wykład z cyklu Wieczorów Filozoficznych w tarnowskiej Alegorii, który odbył się 15 lutego, poświęcił teodycei i temu, dlaczego Bóg pozwala na cierpienie.
Ogólna: „Aby doświadczenie cierpienia było okazją pozwalającą zrozumieć sytuacje niedostatku i bólu, które są udziałem osób samotnych, chorych i w podeszłym wieku, oraz pobudzało wszystkich do wielkodusznego wychodzenia naprzeciw ich potrzebom”. Misyjna: „Aby narody świata otwarły drzwi Chrystusowi oraz Jego Ewangelii pokoju, braterstwa i sprawiedliwości”.
Cierpienia się nie wyjaśnia. W cierpieniu się towarzyszy. Współ-czuje. Pomaga. W cierpieniu trzeba się modlić. Razem z kimś, za kogoś.