Kto donosił na Prymasa Tysiąclecia?

Instytut Pamięci Narodowej przekazał diecezji włocławskiej dokumentację uwięzienia Prymasa Stefana Wyszyńskiego. Prezes IPN prof. Leon Kieres złożył kopie dokumentów na ręce biskupa włocławskiego Bronisława Dembowskiego i ks. Witolda Kujawskiego, dyrektora Archiwum Diecezjalnego. Uroczystość miała miejsce w auli włocławskiego seminarium duchownego.

Dwie teczki liczące ponad 700 stron zawierają raporty dzienne, jakie komendant "obiektu 123" - tak w języku Urzędu Bezpieczeństwa nazywano miejsce pobytu Kardynała - kierował do dyrektora Departamentu XI MBP.

Druga część dokumentów to materiały MSW z lat 1966-1971 dotyczące poglądów kard. Wyszyńskiego na różne problemy polityczne. Analiza dokumentów wskazuje, że Prymas był inwigilowany od pierwszego dnia internowania. Pierwsze meldunki pochodzą z Rywałdu, ostatnie z Komańczy, na trzy tygodnie przed uwolnieniem Księdza Prymasa.

Śledzeniu zachowań, rozmów, samopoczucia więźnia służyli zarówno umieszczeni w jego najbliższym otoczeniu agenci jak i zainstalowane w pomieszczeniach podsłuchy. Typowy meldunek dzienny składał się z trzech części: zapisu kilkuzdaniowego, niemal zawsze tak samo brzmiącego, dialogu między odwiedzającym "podopiecznego", jak nazywano Kardynała, oficerem; wyciągiem z doniesień agentów lub z podsłuchu oraz z informacji dotyczących funkcjonariuszy pilnujących "obiektu" i relacji z tego "co się mówi w okolicy" na ten temat.

Prymas Tysiąclecia był więziony od 25 września 1953 roku do 26 października 1956 roku, kolejno w Rywałdzie, Stoczku Klasztornym, Prudniku i Komańczy.

Prof. Kieres uzasadniał swoją decyzję m.in. tym, że Włocławek był miejscem formacji intelektualnej i duchowej oraz ponad dwudziestoletniej pracy kapłańskiej ks. Wyszyńskiego.