Jan Paweł II: W Jego imię połączmy nasze wysiłki

Po kilku latach przerwy, związanej m.in. z obchodami Wielkiego Jubileuszu, odbyły się one znowu w bazylice św. Pawła za Murami. Jan Paweł II przewodniczył nieszporom, na które zaproszono przedstawicieli innych Kościołów i Wspólnot kościelnych działających w Rzymie. W homilii Ojciec Święty nawiązał do tematu tegorocznego tygodnia - "Przechowujemy ten skarb w naczyniach glinianych" (2 Kor 4, 7)" - mówiąc, że "od wszystkich chrześcijan żąda się, by kontynuowali ziemskie pielgrzymowanie nie poddając się trudnościom i utrapieniom (por. Lumen gentium, 8), pewni, że dzięki pomocy i mocy, jaka płynie z Wysokości mogą pokonać każdą przeszkodę". "Z takim przekonaniem z radością modlę się dziś wieczór wraz z wami, umiłowani bracia i siostry z Kościołów i Wspólnot kościelnych obecnych w Rzymie, zjednoczeni przez jeden Chrzest w Panu Jezusie Chrystusie", powitał Papież gości. "Gorąco pragnę, aby Kościół Rzymski, któremu Opatrzność powierzyła szczególne «przewodnictwo w miłości» (Ignacy Antiocheński, Ad Rom., Proem.), stawał się coraz bardziej wzorem braterskich relacji ekumenicznych"- mówił Ojciec Święty. Papież podkreślił, że "jako chrześcijanie mamy świadomość, że zostaliśmy wezwani, aby dawać wobec świata świadectwo «ewangelii chwały», jaką Chrystus nam pozostawił (por. 2 Kor 4, 4). "W Jego imię połączmy nasze wysiłki na służbie pokoju i pojednaniu, sprawiedliwości i solidarności, zwłaszcza u boku ubogich i ostatnich tej ziemi" - powiedział Jan Paweł II. Papież przypomniał ubiegłoroczny dzień modlitwy o pokój na świecie, który 24 stycznia 2002 odbył się z jego inicjatywy w Asyżu. "To wydarzenie skierowało do świata jednoznaczne orędzie: każdy człowiek prawdziwie pobożny zobowiązany jest prosić Boga o dar pokoju, odnawiając wolę szerzenia go i budowania wspólnie z innymi wierzącymi. Sprawa pokoju pozostaje paląca jak nigdy i w szczególny sposób dotyczy uczniów Chrystusa, Księcia Pokoju, stanowi również wyzwanie dla ruchu ekumenicznego" - powiedział Papież. Jan Paweł II z wdzięcznością wobec Boga przypomniał inne wydarzenia ekumeniczne ubiegłego roku: wizytę w Rzymie w marcu delegacji Świętego Synodu prawosławnego Kościoła Grecji, podpisanie wraz z patriarchą Bartłomiejem I - w czerwcu 2002 - wspólnej deklaracji o ochronie stworzenia, swoją majową podróż do Bułgarii, w czasie której odwiedził patriarchę Maksyma, jak i październikową wizytę w Watykanie prawosławnego patriarchy Teoktysta z Rumunii; wizytę, jaką złożył mu kończący swą posługę arcybiskup Canterbury Carey oraz spotkania z delegacjami Wspólnot kościelnych Zachodu oraz postępy prac licznych komisji do spraw dialogu teologicznego. "Nie możemy jednocześnie nie przyznać z realizmem istnienia trudności, problemów i rozczarowań, na jakie nadal natrafiamy - dodał Jan Paweł II - Bywa, że czasem odczuwamy pewnego rodzaju zmęczenie, brak zapału, gdy żywy pozostaje ból, ponieważ nie możemy jeszcze dzielić Uczty eucharystycznej. Duch Święty nie przestaje jednak zaskakiwać nas i czynić nadzwyczajnych cudów" - powiedział Ojciec Święty i dodał: "W obecnej sytuacji należy pamiętać, że tylko Duch Boży jest w stanie obdarzyć nas pełną i widzialną jednością; tylko Duch Boży może dać nowy zapał i odwagę. Oto dlaczego należy podkreślać wagę ekumenizmu duchowego, który stanowi dusze całego ruchu ekumenicznego (por. Unitatis redintegratio, 6-8)". " Papież podkreślił, że "ekumenizm duchowy otwiera oczy i serca na zrozumienie prawdy objawionej, czyniąc nas zdolnymi do rozpoznania jej i przyjęcia również dzięki argumentom innych chrześcijan". Mówiąc dalej o ekumenizmie duchowym Ojciec Święty podkreślił, że "realizuje się on w pierwszym rzędzie poprzez modlitwę zanoszona do Boga wspólnie, kiedy to możliwe". "Do modlitwy dochodzi słuchanie Słowa Bożego w Piśmie Świętym (...) Nie ma też zbliżenia ekumenicznego bez nawrócenia serca, bez osobistego uświęcenia i odnowy życia kościelnego" powiedział Papież i przypomniał, że "wyjątkową rolę w sprzyjaniu spotkania z czcigodnymi starożytnymi Kościołami Wschodu odgrywają wspólnoty życia konsekrowanego i powstałe niedawno ruchy duchowe, oparte na duchu monastycznym". "Nie można też zapominać, że duchowni innych Kościołów uczęszczają na uczelnie katolickie. Życzenie, jakie dziś wspólnie wyrażamy, to aby duchowość jedności wzrastała coraz bardziej! Oby umocniła się w każdym z nas - jak napisałem w Liście apostolskim Novo millennio ineunte - zdolność do postrzegania w bracie w wierze, w jedności Ciała mistycznego, «kogoś bliskiego, co pozwala dzielić jego radości i cierpienia»" - mówił Ojciec Święty. Na zakończenie Jan Paweł II zaapelował: "Podążajmy zatem z odwagą i cierpliwością tą droga, ufni w moc Ducha! Nie do nas należy ustalanie tempa i terminów; wystarczy nam obietnica Pana. Mocni słowem Chrystusa, nie poddamy się zmęczeniu, lecz przeciwnie nasilimy wysiłki i modlitwy o jedność. Niechaj rozbrzmiewa tego wieczora w naszych sercach Jego wezwanie: «Duc in altum!». Idźmy naprzód, pokładając w Nim stale ufność! Amen!".