Biskup nadziei

Zapytany o efekty mówi żartobliwie, że trudno zauważyć wielkie sukcesy duszpasterskie, ale spotyka nieraz ludzi, którzy mówili mu, że właśnie dzięki Niedzielom Biblijnym zaczęli czytać Pismo Święte. Marzy o tym, aby rodziny znajdowały czas na "kwadrans biblijny", w trakcie którego wspólnie czytałyby fragment Pisma. Może przed wieczornymi "Wiadomościami"? W 2003 zorganizował także Diecezjalny Kongres Różańcowy, w którym uczestniczyło ok. 500 osób. Bp Gołębiewski zachęcał ich, aby odmawiali różaniec w sposób kontemplacyjny - w atmosferze ciszy, milczenia, zasłuchania w Słowo Boże. Biskup nadziei Wierni mówią o swoim pasterzu: biskup nadziei. Choć widzi całą złożoność rzeczywistości i ogromne problemy, które wyniknęły zwłaszcza po 1989, bp Gołębiewski potrafi pokazać, że z najtrudniejszych sytuacji są drogi wyjścia. Ma świadomość, jaka jest rola Kościoła w czasach wielkich zmian społecznych, choć Kościół ten jest celem ataków i oskarżeń, a co gorsze spotyka się także z obojętnością. W jednym z kazań mówił, że Kościół podobnie jak Chrystus był narażony na oskarżenia i wielokrotnie ogłaszano jego porażkę. Przegrał "licytację" z pospolitym zbrodniarzem Barabaszem, został ukrzyżowany wraz z dwoma łotrami, a nawet Jego zmartwychwstanie stało się okazją do rozpowszechniania fałszywych wersji. Ale zwyciężył i jest Odkupicielem. Podobnie jest z Kościołem - uważa bo Gołębiewski. Tyle razy mówiono, że przegrał, byli tacy, którzy opuszczali jego szeregi bądź gorszyli się, zwłaszcza wtedy, gdy Kościół wypowiadał się na temat zagadnień moralnych. A jednak Kościół stoi na gruncie nauki Chrystusowej i zapatrzony w swego Mistrza - głosi nadzieję. Abp Marian Gołębiewski - doktor nauk biblijnych, doktor habilitowany teologii, profesor nadzwyczajny UKSW w Warszawie, członek Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski - urodził się w 1937 r. w Trzebiechowie k. Koła (Wielkopolska) w rodzinie rolniczej. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku w 1962 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp. Antoniego Pawłowskiego. W latach 1962-1968 był wikariuszem w Ślesinie i Zduńskiej Woli. W 1972 r. ukończył Papieski Instytut Biblijny w Rzymie, a w latach 1992-93 przebywał na stypendium naukowym w Instytucie Katolickim w Paryżu. Był profesorem WSD we Włocławku, członkiem kolegium redakcyjnego "Ateneum Kapłańskiego", rektorem WSD we Włocławku, profesorem i kierownikiem dwóch katedr w Akademii Teologii Katolickiej. Pełnił funkcje w Komisji Episkopatu Polski ds. Seminariów, Komisji Episkopatu do Dialogu z Judaizmem. Obecnie jest członkiem Rady Naukowej Konferencji Episkopatu Polski oraz członkiem Papieskiej Rady ds. Migracji i Turystyki. W swoim dorobku naukowym ma ponad 100 publikacji, m.in. "Hymny samopochwalne Jahwe w Deutero-Izajaszu", "Idee mesjańskie w Psalmach", "Modlitwa w Starym Testamencie". Do ulubionych zajęć należy lektura dzieł św. Augustyna, św. Edyty Stein i historia Pomorza. Mianowany biskupem koszalińsko-kołobrzeskim 20 lipca 1996 roku, konsekrowany 31 sierpnia 1996 roku w Koszalinie; tegoż dnia odbył ingres do Katedry Koszalińskiej i objął kanonicznie posługę w diecezji. Jego dewizą biskupią jest "Ad imaginem Tuam" ("Na obraz i podobieństwo Twoje"). 3 kwietnia Jan Paweł II mianował go arcybiskupem metropolitą wrocławskim.