Chciałbym Kościoła ubogiego, dla ubogich

Katarzyna Kolenda-Zaleska, dziennikarka TVN

W obliczu Boga wszyscy są równi, więc nie wydaje mi się, żeby papież przekreślał bogatych, bo przecież zgodnie z nauką Kościoła każdemu należy się szacunek i uwaga. Papież jest jednak wnikliwym obserwatorem świata i widzi to, przed czym już dawno przestrzegał Jan Paweł II – rozbuchany konsumpcjonizm i chciwość uczyniły z ludzi niewolników posiadania i doprowadziły do kryzysu, w czasie którego cierpi zbyt wiele osób – pozbawionych pracy, domów i nadziei. Papież chce, żebyśmy w tych trudnych czasach zwrócili właśnie uwagę na tych, którzy cierpią, na tych którym się nie powiodło. Kościół nikogo więc nie wyklucza, ale chce być głosem tych, którzy tego potężnego głosu potrzebują. I chce nas uwrażliwić na ludzką nędzę i ludzkie potrzeby.

Dla mnie słowa Franciszka są przede wszystkim wezwaniem do Solidarności, której sens wyraża się w ewangelicznym wezwaniu: jeden drugiego ciężary noście. Papież więc wzywa nas do zjednoczenia i zespolenia w wysiłkach na rzecz całej wspólnoty, której wszyscy, niezależnie od statutu, jesteśmy członkami.

Nie sądzę by papież kazał populistycznie pozbywać się bogactwa. On tylko wzywa – Kościół powszechny i Kościół w Polsce, a także nas wszystkich – do zrobienia dobrego użytku z tego co mamy: z naszych pieniędzy, wiedzy, dobroci, czułości. To jest nasze bogactwo którym mamy się dzielić. Swoim przykładem papież wzywa do roztropności i umiaru. A my mamy już rozstrzygnąć we własnym sumieniu, na ile jesteśmy zdolni, by podążyć wytyczoną przez niego drogą. Byłoby głupio, gdybyśmy go zawiedli.