Watykan: Pakt czterech kardynałów?

Jego zdaniem osobisty sekretarz Jana Pawła II arcybiskup Stanisław Dziwisz znajduje się w grupie doradców i wbrew powszechnej opinii nie ma wielkiej władzy. Artykuł w największym włoskim dzienniku jest kolejnym głosem w dyskusji o tym, kto obecnie rządzi w Watykanie. Według Acccattolego, władzę podzielili między siebie kardynałowie : Angelo Sodano - sekretarz stanu, Joseph Ratzinger - prefekt kongregacji Nauki Wiary, Giovanni Battista Re - prefekt kongregacji do spraw biskupów oraz Camillo Ruini, papieski wikariusz dla diecezji Rzymu i zarazem przewodniczący Episkopatu Włoch. Mieli się oni zobowiązać, że nie będą sobie wchodzić w drogę i podzielili się zakresem obowiązków, by nikt, jak to ujął włoski watykanista, "nie przywłaszczył sobie papieża". Ich zamiarem jest zachowanie status quo, aby nie doszło do żadnych zmian na szczytach władzy w Watykanie. To oni, przypomina Accattoli, w przeciwieństwie do innych hierarchów, mają dostęp do chorego Jana Pawła II i to oni nieprzypadkowo, jak zauważa, zostali wybrani, by w jego zastępstwie celebrować uroczystości Wielkiego Tygodnia. Jednocześnie z artykułu mediolańskiego dziennika wynika, że znacznie mniejszą władzę niż się przypuszcza, ma osobisty papieski sekretarz arcybiskup Stanisław Dziwisz. Accattoli wymienił go w grupie czterech doradców, decydujących przede wszystkim o publicznych pojawieniach się Jana Pawła II, o tym, czy może się on odezwać czy tylko pobłogosławić wiernych ręką. Wraz z arcybiskupem Dziwiszem decyzje w tej sprawie podejmują także osobisty lekarz papieża Renato Buzzonetti, zastępca sekretarza stanu arcybiskup Leonardo Sandri oraz rzecznik Stolicy Apostolskiej Joaquin Navarro- Valls. "Ksiądz Stanisław jest jak syn, który chce zrobić przyjemność ojcu" - napisał wręcz Luigi Accattoli. Jego artykuł to kolejny głos w toczącej się na łamach włoskiej prasy dyskusji o tym, kto rządzi w Watykanie. W piątek Marco Politi napisał w dzienniku "La Repubblica" o ostrym konflikcie między kardynałem Sodano a aracybiskupem Dziwiszem i zasugerował, że może on się zakończyć nawet odejściem watykańskiego sekretarza stanu. Miałoby to świadczyć o ogromnej władzy, jaką ma papieski sekretarz, który decyduje nawet o nominacjach biskupów i rządzi w imieniu Jana Pawła II.