Kard. Martino: To okrutne zabójstwo niewinnego człowieka

„Przeciągające się przerwanie odżywiania stanowi niesprawiedliwe skazanie niewinnej osoby na śmierć, i to w najbardziej nieludzki i okrutny sposób – bo z głodu i pragnienia. Stan tej kobiety określa się niewłaściwie jako "roślinny". Nie jest ona wprawdzie zdolna do komunikowania. Jednak prawdopodobnie – jak uważają niektórzy najwybitniejsi specjaliści w tym zakresie – cierpi z powodu sytuacji, w jakiej się znajduje. A skoro chodzi tu o skazanie z udziałem różnych trybunałów, nie od rzeczy będzie przypomnieć, co nauczała starożytna mądrość: In dubio pro reo – "W razie wątpliwości należy się opowiedzieć po stronie winnego". Z tym ważniejszych zatem racji zdrowy rozsądek – bardziej jeszcze niż dobre serce – i w każdym razie konieczny szacunek dla osoby ludzkiej winni narzucać zasadę: In dubio pro vita – "W razie wątpliwości należy się opowiedzieć za życiem". Trzeba unikać tego, co w praktyce, bez eufemizmów, stanowi zabójstwo, przy którym nie można biernie asystować, nie stając się jego wspólnikiem”.