Ks. Obirek ukarany

W wywiadzie dla belgijskiego "Le Soir", udzielonym dwa dni po śmierci papieża, ks. Obirek mówił, że Jan Paweł II zachowywał się "trochę jak proboszcz wiejskiej parafii", wymagając nade wszystko od swych współpracowników porządku i dyscypliny, a teologom katolickim "groził palcem". Obirek twierdził, że "pod wieloma względami ten papież był paradoksalny (...). Dla rzeczników kultury nowoczesnej, spadkobierczyni Oświecenia, jego nauczanie było pełne niezwykle irytujących elementów. Myślę tu o jego deklaracjach o "społeczeństwie bez Boga" i o "cywilizacji śmierci". Te słowa pozostawiają gorzki smak, a ponieważ zawsze istniała tendencja do traktowania w sposób selektywny nauk Jana Pawła II, środowiska, które zapamiętały wyłącznie słowa potępiające nowoczesność i Europę, przyczyniły się do szkodliwej polaryzacji pozycji Kościoła i świata. Powstał obraz katolicyzmu egzotycznego, niemal kuriozalnego dla tych, którzy myślą w kategoriach cywilizacji" - konkludował krakowski jezuita. Ks. Obirek szukał jednak dla Jana Pawła II usprawiedliwienia. "Osobiście - powiedział w wywiadzie - wiążę obawy Karola Wojtyły z doświadczeniem przez niego dwóch totalitaryzmów: nazistowskiego i komunistycznego". I uspokajał, że większość kardynałów nie ma takich doświadczeń, więc można mieć nadzieję, że będą również wolni od lęków, które zaważyły na pontyfikacie zmarłego papieża. Są szanse na wybór "dziedzictwa pozytywnego". Wypowiedzi krakowskiego teologa spotkały się z bardzo krytycznymi reakcjami w Polsce. Jak dowiedziała się "Rzeczpospolita", od poglądów ks. Obirka zdystansował się jego prowincjał ks. Krzysztof Dyrek SJ. W liście do współbraci podkreślił, że poglądy te nie odzwierciedlają stanowiska jezuitów Prowincji Polski Południowej, a są jedynie prywatnymi osądami ks. Obirka. Wyraził też swoje ubolewanie w liście przesłanym przewodniczącemu Konferencji Episkopatu Polski abp. Józefowi Michalikowi i kilku innym hierarchom polskiego Kościoła. Prowincjał ukarał ks. Obirka upomnieniem oraz zakazał mu wypowiadania się w prasie, radiu i telewizji. Nie może on też prowadzić wykładów w jezuickiej Wyższej Szkole Filozoficzno-Pedagogicznej Ignatianum.