Jasna Góra: Nowy przeor

O. Bogdan Waliczek urodził się 28 lutego 1960 r. w Oświęcimiu, rodzice - Konstanty i Anna z domu Koszała. Został ochrzczony w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP w Oświęcimiu w archidiecezji krakowskiej. Rok później urodziła się siostra Alicja. Wraz z rodziną mieszkał w niewielkiej miejscowości Pławy należącej wówczas do oświęcimskiej parafii. W wieku 7 lat rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Harmężach - miejscowości sąsiadującej z Pławami. W 1973 r., kiedy rozpoczęły działalność zbiorcze szkoły gminne, kontynuował naukę w szkole w Brzezince. Następnie uczył się w klasie matematyczno-fizycznej Liceum Ogólnokształcącego w Oświęcimiu. W ostatniej klasie liceum przeżył wybór ks. kard. Karola Wojtyły, metropolity krakowskiego, na Papieża. Po zdaniu matury w maju 1979 r. wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Krakowie. Decyzja ta kształtowała się w jego sercu już od trzeciej klasy liceum. Duży wpływ na takie postanowienie miały: cześć do Matki Bożej, szczególnie wypełniająca jego serce, oraz wpływ katechety licealnego, który ujmował młodzież bardzo dobrymi katechezami. Ówczesny rektor seminarium w Krakowie ks. Stanisław Nowak, obecny metropolita częstochowski, dokumentem z dnia 28 czerwca 1979 r. przyjął o. Bogdana do Seminarium Duchownego w Krakowie. W czasie studiów filozoficzno-teologicznych jako kleryk uczestniczył w różnych formach duszpasterstwa: w ruchu oazowym, w młodzieżowych grupach apostolskich oraz w pracy z chorymi. Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk ks. kard. Franciszka Macharskiego 19 maja 1985 r. (w tym roku minie 20. rocznica święceń). Po świeceniach pracował jako wikariusz i katecheta w następujących parafiach: w Makowie Podhalańskim (1985-87), w Mszanie Dolnej (1987-91) i w parafii pw. Wszystkich Świętych w Krakowie (1991-93). Przez wszystkie te lata był zawsze mocno związany z kultem Matki Bożej. Często jako młody wikariusz przyjeżdżał na Jasną Górę i coraz bardziej odczuwał pragnienie oddania się Maryi poprzez wstąpienie do Zakonu Paulińskiego na służbę jako biały zakonnik. Pracując jeszcze w Krakowie postanowił ujawnić swoje pragnienie. Przyjechał na Jasną Górę i w czasie rozmowy z ówczesnym generałem Zakonu o. Janem Nalaskowskim dowiedział się, że mógłby zostać przyjęty do Paulinów, ale będzie potrzebna zgoda na to biskupa jego diecezji. Pełen radości i nadziei na możliwość realizacji powołania w zakonie paulińskim udał się do ks. kardynała F. Macharskiego i przedstawił mu to pragnienie serca. Przełożony uznał, że trzeba czasu, żeby dokładnie rozeznać tę decyzję i że „musi się przyjrzeć temu powołaniu”. W czasie oczekiwania o. Bogdan wielokrotnie przypominał kardynałowi F. Macharskiemu o stałości swojego zamiaru wstąpienia do paulinów. W czerwcu 1993 r. o. Bogdan otrzymał pozwolenie od kard. F. Macharskiego na wstąpienie do Zakonu Świętego Pawła I Pustelnika, którą to decyzję przyjął z wielką radością. Natychmiast udał się do władz zakonnych i został przyjęty do nowicjatu paulińskiego w Leśniowie niedaleko Częstochowy. 30 sierpnia 1993 r. rozpoczął kolejny etap życia w Zakonie Ojców Paulinów.