Holandia: Komu wolno zabić dziecko?

Rządzący chrześcijańscy demokraci, którzy w 2001 roku wywalczyli legalizację eutanazji, najpewniej opowiedzą się za przyjęciem tych wytycznych. Do ich wprowadzenia w życie potrzebna jest akceptacja parlamentu, ale nie jest konieczna zmiana w ustawie. Wytyczne dotyczące dopuszczenia do eutanazji niemowląt i małych dzieci znane są jako Protokół z Groningen, gdzie zostały po raz pierwszy sformułowane. Według nich eutanazja jest dopuszczalna, kiedy decyzję o niej podejmą rodzice, a dwa zespoły lekarskie zgodzą się co do nieuleczalności choroby i niemożliwości złagodzenia bólu. Podobnie jak w przypadku eutanazji osób dorosłych, powołane zostaną specjalne komisje weryfikacyjne, sprawdzające, czy spełniono odpowiednie warunki. W odróżnieniu od eutanazji dorosłych, nawet jeśli komisja wypowie się negatywnie, prokuratura nie będzie zobowiązana do wszczęcia postępowania. Zarówno przeciwnicy, jak i zwolennicy nowych wytycznych zgadzają się, że stworzą one precedens, otwierając możliwość eutanazji wobec osób, które nie mogą same wyrazić swojej woli, na przykład opóźnionych w rozwoju czy ludzi starszych chorych psychicznie. Według badań prowadzonych przez rząd holenderski w latach 90. i powtórzonych w roku 2001, corocznie dochodzi do eutanazji 15-20 dzieci. W latach 1997- 2004 Ministerstwu Sprawiedliwości zgłoszono 22 przypadki eutanazji dzieci z ciężkimi uszkodzeniami mózgu i rozszczepem kręgosłupa. We wszystkich sprawach Ministerstwo zaniechało postępowania sądowego.