Poznań: Rada w kwestii homoseksualizmu

Oświadczenie Rady Społecznej przy Arcybiskupie Poznańskim w kwestii homoseksualizmu

Podejmując w dotychczasowych „Oświadczeniach” zagadnienia związane z ochroną życia ludzkiego Rada Społeczna przy Arcybiskupie Poznańskim postanowiła, w oparciu o nauczanie Kościoła, zabrać głos w sprawie homoseksualizmu. W szczególności chodzi o jego moralną ocenę, o postawę jaką wobec niego należy przyjmować oraz o ocenę prób legalizowania zachowań homoseksualnych. 1) Katechizm Kościoła Katolickiego wskazuje jednoznacznie, że psychiczna geneza homoseksualizmu „pozostaje w dużej części nie wyjaśniona” (KKK, n. 2357; nie rozstrzyga więc ostatecznie sporu o to, czy homoseksualizm jest chorobą, uwarunkowaniem genetycznym, czy też wywołany zostaje innymi przyczynami). Stwierdza jednocześnie, że „akty homoseksualizmu z samej swojej wewnętrznej natury są nieuporządkowane” i sprzeczne z prawem naturalnym. Czyny takie, stanowiąc zło moralne, są postępowaniem grzesznym. Z moralnego punktu widzenia odróżnić należy skłonność homoseksualną od czynów homoseksualnych. Ta pierwsza - dla większości osób nią dotkniętych - „stanowi trudne doświadczenie” (por: KKK, n. 2358). Skłonność taka, chociaż sama w sobie nie jest grzechem, stanowi jednak - słabszą bądź silniejszą - zachętę do postępowania złego z moralnego punktu widzenia, z tego powodu musi być uważana za obiektywnie nieuporządkowaną (por: Kongregacja Nauki Wiary, „List do Biskupów Kościoła Katolickiego o duszpasterstwie osób homoseksualnych”, n. 3). 2) Osoby ze skłonnościami homoseksualnymi „powinno się traktować z szacunkiem, współczuciem i delikatnością. Powinno się unikać wobec nich jakichkolwiek oznak niesłusznej dyskryminacji” (KKK, n. 2358). Co więcej – wspólnota chrześcijańska powinna nieść pomoc osobom o skłonnościach homoseksualnych oszczędzając im tak rozczarowania, jak i izolacji. Osoby homoseksualne bywają przedmiotem złośliwych określeń i aktów przemocy.