Złoty jubileusz bp. Tadeusza Rakoczego

Ku budowaniu

Przez prawie 14 lat biskup Tadeusz Rakoczy pracował w polskiej sekcji Sekretariatu Stanu na Watykanie. Uczestniczył też w przygotowaniach do kolejnych papieskich pielgrzymek do różnych krajów i na różne kontynenty. W wielu z nich towarzyszył papieżowi.

W 1992 roku otrzymał od ojca świętego kolejne zadanie: miał zostać pierwszym biskupem utworzonej właśnie diecezji bielsko-żywieckiej.

Jego zawołaniem biskupim stały się słowa z Listu do Efezjan: In aedificationem Corporis Christi - Ku budowaniu Ciała Chrystusowego (4,13).  Po przyjęciu święceń biskupich w Rzymie 26 kwietnia 1992 roku mógł udać się do Polski i, wróciwszy w rodzinne strony, rozpocząć realizację nowej posługi.

Zainaugurował ją 10 maja 1992 roku ingres do bielskiej katedry św. Mikołaja, a potem, 30 maja – do konkatedry Narodzenia NMP w Żywcu. Potem rozpoczęło się budowanie – począwszy od powołania najważniejszych instytucji diecezjalnych, przez dosłowne zapewnienie im materialnego zaplecza i możliwości funkcjonowania. Z czasem powstawały budynki Kurii Diecezjalnej czy Instytutu Teologicznego im. św. Jana Kantego.

Zbudowanie struktur przeplatało się z toczącym się w parafiach życiem: udzielaniem sakramentu bierzmowania, wizytacjami, świętowaniem jubileuszy. Ważnymi punktami w rytmie tego życia były konsekracje świątyń, których jubilat do dzisiaj konsekrował ponad 70, czyli niemal co trzeci kościół w naszej diecezji.

Wśród ważnych wydarzeń diecezjalnych przypomnieć należy koronację figury MB Bolesnej w Hałcnowie i wizerunku Królowej Beskidów na Górce w Szczyrku, peregrynację kopii obrazu Pani Jasnogórskiej i figury Matki Bożej z Fatimy, relikwii św. Teresy od Dzieciątka Jezus, a także kanonizacje rodaków: św. Jana Sarkandra, św. Melchiora Grodzieckiego i św. Józefa Bilczewskiego, a także beatyfikacje związanych z naszą diecezją bł. Marii Kratochwil, bł. matki Celiny Borzęckiej, bł. matki Małgorzaty Szewczyk.

Ważnym wskazaniem dla duszpasterzy i wiernych stało się zaangażowanie biskupa Tadeusza Rakoczego we wspieranie inicjatyw związanych z ochroną ludzkiego życia, a także umacnianie dzieł podejmowanych w duchu nowej ewangelizacji. Osobistym darem w postaci kopii wizerunku Królowej Różańca Świętego z Pompejów biskup jubilat umocnił propagowany przez Apostolstwo Dobrej Śmierci ruch modlitwy różańcowej – Nowenny Pompejańskiej.

Biskup Rakoczy zawsze troszczył się o los ubogich, cierpiących czy osób niepełnosprawnych. W wielu wydaniach bielsko-żywieckiego „Gościa Niedzielnego” znalazły się relacje ze spotkań biskupa Rakoczego z przedstawicielami tych środowisk, a także z wydarzeń, które miały na celu poprawę ich sytuacji. Reportaże z organizowanych pod patronatem biskupa Tadeusza Rakoczego imprez integracyjnych czy kolejnych etapów realizacji dzieła budowy pierwszego bielskiego stacjonarnego hospicjum stały się okazją do propagowania postawy miłosierdzia względem bliźnich.