Rok bez pierwszej Komunii

Zalecenia synodu wprowadzano stopniowo. Chodziło m.in. o to, by nie komplikować życia rodzicom, którzy - często z rocznym wyprzedzeniem - wynajmowali lokale na przyjęcia pierwszokomunijne. No i jeszcze jedno: z komunii żyje wielu ludzi. Na wystawnych przyjęciach zarabiają właściciele restauracji, na prezentach producenci i właściciele sklepów, na komunijnych strojach - krawcy. Opolscy restauratorzy jeszcze nie zabrali się do szacowania przyszłych strat. - Naprawdę nie będzie komunii? Coś słyszałam, ale nie nie wiem, jak będzie u nas. Klienci zgłaszają się do nas w sprawie przyjęć pod koniec marca - usłyszeliśmy w karczmie "U Karola Malajki" przy Muzeum Wsi Opolskiej w Bierkowicach. Wielkim zwolennikiem reform synodu jest opolski ordynariusz abp Alfons Nossol. Jednak chociaż uchodzi za jednego z czołowych intelektualistów w polskim Kościele, nie wszyscy księża podzielają jego poglądy w tej sprawie. W parafii Maryi Królowej w Poznaniu od kilkunastu lat urządza się komunie dla sześciolatków. Rodziców zainteresowanych takim rozwiązaniem przybywa, więc ostatnio wczesne komunie zaczęły organizować trzy kolejne poznańskie parafie. Rodzice, przystępując do komunii, często trzymają swoje małe dzieci na rękach - mówi proboszcz ks. Marcin Węcławski z parafii Maryi Królowej w Poznaniu. - Gdy to dziecko ma kilka lat, zaczyna pytać, czy i ono może przyjąć komunię. Dlaczego mamy mu odmawiać, skoro Chrystus mówił: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie? Jego zdaniem, wczesna komunia to powrót do pierwotnych tradycji chrześcijaństwa. Dopiero na Soborze Laterańskim IV w 1215 roku ustalono bowiem, że komunię mają przyjmować dzieci siedmioletnie. Wcześniej udzielano komunii wraz z sakramentem chrztu. Ta tendencja utrwaliła się w dobie Reformacji, gdy znajomość prawd katechizmu miała odróżniać katolików od protestantów. Dopiero papież Pius X wrócił do idei częstej, nawet codziennej, komunii (patrz ramka: Czego chcieli dwaj papieże). Ks. Piotr Kurzela, który odpowiada za działalność duszpasterską w archidiecezji katowickiej, też jest za. - Na wcześniejszy sakrament decydują się głównie rodziny głęboko wierzące, które przykładają wielką wagę do religijnych praktyk - mówi. Jego zdaniem "to działa" ponieważ wielu chłopców, którzy trafiają potem do śląskich seminariów, to ci, którzy przyjęli wczesną komunię. Jest jeszcze jedna zaleta wczesnej komunii: sześcioletniemu dziecku mniej niż drugoklasiście zależy na drogich prezentach i hucznym przyjęciu. Jednak wczesna komunia to także wyzwanie moralne dla rodziców. - Potrzebna jest zdrowa sakramentalna rodzina, która chce się zaangażować w przygotowanie takiego młodszego dziecka - mówi ks. prałat Józef Fronczek, proboszcz parafii Narodzenia NMP w Pszowie koło Wodzisławia Śląskiego. - Dlatego liczba dzieci wczesnokomunijnych nam spada, choć to nadal jest jedna czwarta. Ale ks. Fronczek uważa, że warto zaryzykować, bo jeśli rodzice dbają o swoje dziecko, "to rezultaty są naprawdę znakomite". Zwolennicy wczesnej komunii powołują się na autorytety dwóch papieży: Jana Pawła II i Piusa X. Ten pierwszy w książce "Wstańcie, chodźmy!", wręcz postulował przywrócenie wczesnej Eucharystii dla dzieci. W ogłoszonej w kwietniu 2004 r. instrukcji "Redemptionis Sacramentum" znajdujemy słowa: "Gdy się zdarzy, że dziecko pomimo młodego wieku zostanie uznane za wyjątkowo dojrzałe do przyjęcia sakramentu, nie należy mu odmawiać Pierwszej Komunii, byleby zostało wystarczająco przygotowane". Papież Pius X u progu XX wieku walczył z laicyzacją. W 1905 r. wydał dekret o częstym, nawet codziennym, przystępowaniu do komunii, a pięć lat później ogłosił dokument "Quam singulari", nakazujący "wcześniejsze dopuszczanie dzieci do Stołu Pańskiego". Tłumaczył, że komunia nie jest nagrodą za cnotę, lecz lekarstwem na słabości człowieka.